Valde miratus sum inter alia deamonum huius gentis nomina inveniendo etiam... Mercurium, Graeco sui nomine (Hermes) hic adoratum. Est tamen Hermes Cassubianus omnino alius quam apud veteres Graecos: hic enim esse eum constat daemonem venenorum – curat ac protegit serpentes venenosos, apes, culices formicasque; est ergo quasi ista Medea, peritissima artium toxicarum! Unde oriatur tanta – inter Graecos et Cassubianos - mutatio indolis Mercurii, prorsus nescio.
Cogitatu dignam esse quoque sortem daemonis Nicolai – cuius nominis originem esse sine dubio sanctum Nicolaum episcopum Myrensem, qui pauperibus semper opem praestabat. Hic tamen Nicolaus (Cassubice: Nikolaj) est daemon silvester malevolus, qui efficit, ut peregrinatores in silvis viam amittant. Quos deinde rogat ut nomen sui coniectent. Si recte coniciunt, viam e silva ducentem iis gratiis monstrat, si tamen conicere nomen non valent, pro salute animam sibi post mortem dandam viator errans promittere debet, pacto hoc in charta sanguine viatoris inscripto.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz