środa, 17 lutego 2016

Meditationes post-Dahabianae (II)

1. Ita partim in aeronavi, partimque in sella pertusa domi Adamianae sedens legi 600-paginarum "Historiam secretam" Donnae Tartt. De Latinitate Graecitateve auctricis variam habeo opinionem, unam tamen rem, scilicet de Furiis/Eryniis, optime scripsit, sententiam in os Juliani Marrow, unius protagonistarum, ponens:
- (...) quomodo haec homines in insaniam adduxerint? Maiorem vocem dederunt hominis dialogo internali, amplificans usque exagerrationem eius proprietates, ut homines tantopere seipsi fierent, ne id porro pati possent.
Porro, si bene memini, dixit Marrow solum refugium a Furiis fuisse/esse amorem alicuius alterius hominis, sed tunc seipsum perdere potes.
2. De odoribus animalium, qui nasum male infestant scripsi, sed oblitus sum addere ceterum aerem perspicuum clarissimumque omnium mihi notorum mundi regionum hic habent, nulla in vicinitate industria. Quod statim post reditum Varsoviam sensi, at K. promo post reditum die vespere dixit se (Varsoviae) cotidie sentire "materiam malam" in naribus cumulari, Dahabiae autem numquam.
3. Caffeam fortasse optimi fabae generis habent – nam prope Aethiopiam, patriam caffeae, sunt – sed eam non in machinis pressoriis, sed in ollis parvis coquunt. Potio ergo, mea saltem sententia, gustatu non optimo evenit at palma primorum in re caffearia danda sit porro Italis. Ceterum, caffeae cardamomum (Elettaria cardamomum), ut melius sapiat, addunt. Addunt quoque cardamomum, praeter thymum et cinnamomum, theae Beduinorum – quam gustatu optimam ubique habent hospotibusque aut parvo pretio aut gratis praebent.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz