Cum de invasione blattarum coram vicina Ninae nomine, quae in XI tabulatione domus nostrae habitat (ego in III), questus essem, respondit:
- Blattae nihil sunt; time cimices sanguisugos! In quodam habitaculo X tabulati inventi sunt.
Dixit, cimices hi nihil viro ibi viventi nocebant, sed uxor eius semper mane in corpore inveniebat multa puncta rubra. Hic nuntius mihi spem quandam dedit, nam statim putavi virum hunc temetum bibere, uxorem autem non bibere (ut saepissime est apud nostrates); cimices ergo a sanguine alcohole redolenti abhorrent! (At ego nunc vinum nigrum bibo, lagoenam per noctem aut paululum minus nam oblationem parvam Baccho faciam.)
Sed certe cimices corpus meum noctu sopitum invadentes timere coepi. Vinum eo vespere bibendo recuperavi ex memoria fabulam buddhisticam de monacho quodam, qui fame laboranti tigridi, matri catulorum, suum crus ad edendum praebuit, ne morerentur tigris-mater atque parvuli. Fortasse, putavi, ego me cimicibus simili modo praebebo, si casu theoria mea de his bestiolis ab alcohole abhorrentibus falsa esset.
Postero die mane apud casariam de cimicibus rogavi. Respondit rem in X tabulatione iam ante nonnullos annos evenisse. Abhinc neminem de cimicibus questum esse.
Domus nostra XI tabulata habet, 142 habitacula. In aedibus luxuriosis, ubi usque nuper cum "uxore" habitabam, septem habitacula erant, quorum duo vacua - sine incolis - multos annos iam manent.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz