De horologiis ac modis praenuntiandi horam mortis

Adalbertus, amicus meus nauticus, monstravit mihi nuper horologium, quod magno pretio emerat, omnibus novitatibus technicis instructum. Ita, exempli gratia, mechanismum excitatorium horologium habet, qui mechanismus e somno hominem excitet in optimo ad sanitatem puncto temporis, sc. in phasi REM, quam novit pulsum hominis dormientis continuo indagans. Ceterum nuntiat horologium de adventu epistularum electronicarum et partem initialem epistualae monstrat.

- Restat, ut tibi horam mortis dicat! – iocose locutus sum. Adalbertus et alii ibi praesentes in risum eruperunt.

Certe desunt modi horam mortis in longo antecessu praenuntiare, conantur id facere nihilominus nonnulli. Ut exempli gratia meretrix Bohemica, de qua legi in periodico "Playboy", cui adesset facultas e gustatu spermatis horam mortis sui fututoris dicere, e.gr.:

- Morieris, domine, post duos abhinc annos.

Nam sperma viri veteris mortem appropinquantis aliter sapiat quam semen iuvenum. Ita saltem "Playboy" docet.