Nomen mihi est Vacca. Iacobellus Vacca. Detector[1]
sum privatus, aenigmata criminum instans, mandante homine hoc aut illo. Saepissime
mandant mulieres, ne solum quidem investigationes maritorum infidelium - talia
abominor, neque accipio. Mulieres, puto, crebrius quam viri veritatem noscere
cupiunt. Nam pati amant. Veritas enim saepissime dolorem sibi curiosis
adportat. (Scio Christum aliter de hac re[2],
sed quid faciam? Ita sentio.) De mulieribus autem meoque cum istis cruciatu
aliis in locis[3].
Ut vir provectae aetatis rude donatus[4] sum, sed, primo,
pecunia emeritaria, quam mihi improvidenter comparavi paucissima est – non
putavi enim tam longe me victurum. Secundo... detectores, praesertim privati, re
vera numquam otio fruantur. Nisi in sepulchro fortasse. Crimina investigare est
ceterum quasi alea – semel cum luseris, semper ludebis.
Ita hodie septuagenarius porro res investigo, fortasse non tam crebras
ut olim solebam, sed aeque cum acri animo.
Vacca cognomen est, non nomen verum, sed adhaesit bene – multi putant id
meum nomen gentile. A collegis in ludo id accepi. Ob tarditatem mentis. Quasi
cogitam tam diu quam vacca cibum ruminans. Bene, sit illis! Fortasse cogito lente,
sed sine dubio funditus – cavete mihi male optantes! Iam potius vacca fiam,
quam cerebrosus quidam, qui celerrime at negligenter res tangat.
Certe aderant et ante me detectores tardae ut ita dicam mentis, sicut
ille televisorius Colombo. Hic tamen magis se esse tardum simulavit quam re
vera fuit, dum ego, econtra, re vera sum tardus, licet interdum simulam me
celerem esse – ita bene, ut nonnulli credant. Damni huius evidentis bene scius,
particeps non fio rerum, ubi mens celera maximi sit momenti – exempli gratia
autocineta non duco, nisi re vera coactus. (Tunc infortunia viaria facio, deo
gratia nemine adhuc in iis mortuo!)
Res fortasse lentius sed cautius intuens, conspicere plura solebam quam
alii citissime ad sibi destinata currentes. Ita iam ut puer haud pauca sciebam
de vita, etiam vita secreta, adultorum circum me viventium. Etiam res, quas
scire fortasse nolebam. De divortionibus parentium collegarum meorum in ludo
scivi interdum prius quam collegae ipsi, nisi fortasse prius quam parentes
ipsi. Crux mea generaliter erat (et usque nunc manet) scientia rerum, quam
minime poscebam. Factis ita stantibus nimirum crimina solvere coepi – mihi id
facilius ad faciendum erat quam alipedibus.
Tarda mente praeditus quomodo detector factus sim, fortasse rogabitis.
Respondebo: fortuito. Ut omnia alia, obtulit hanc mihi professionem fors
caeca. Ut adulescens sociopatha magis
quam cum collegis pila in campo ludere amabam legere libros, etiam fabulas detectivas,
ubi interdum coniectare valui perpetratorem antequam scriptor fortasse me eum
scire vellet.
[1] Detector - Anglice detective. Qui scilicet criminum
vertitatem detegit.
[2] “Veritas liberabit vos.” Joh.
8:32.
[3] Nihil contra mulieres auctor habet
– econtra, mulieres amat. Sed verum est Vaccae numquam contigit ullam feminam
uxorem ducere. Neque ulli contigit eum in catenas matrimoniales proicere. At
vir septuagenarius iam est...
[4] Rude donatus – Anglice retired. Ob morem gladiatores veteres,
postquam officia expleverunt, rudibus donare, quibus pugnas com collegis
exercere solebant. Etiam: rudiarius.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz