Tramina viaria Wratislaviensia

Num tramina viaria (Anglice tram, street-car) Wratislaviae saepius havariis (=difficultatibus technicis) laborant quam aliis in magnis urbibus Poloniae? Nescio, sed si ita esset, minime mirarer. Nam programma computatrale ad motus traminum per urbem administrandos scripsit annis nonagenariis mediis praeteriti saeculi amicus meus G., alcoholicus ad instar mei maximus. Varsoviae habitat, sed tunc dimidiam omnis septimanae partem (nisi plus) Wratislaviae manebat, ut programma suum introduceret. Hac re facta Varsoviam revertit, sed Wratislavia satis saepe erat ei petenda propter errores subitos aut problemata quaedam in programmate evenientia.

Ut ipse nonnullos postea annos in caupona ad multos narrabat, prudens programma scripserat erroribus futuris plenum, nam per omnem visitationem subitam, havariae programmatis sarciendae causa, magistratus Wratislavienses ei ex pacto pecuniam haud parvam solvebant. Miseri incolae Wratislavienses interea tramina in stationibus frustra exspectabant...

Spero hodie, post tot annos, magistratus Wratislavienses alio programmate ab alio rerum computatralium perito scripto uti, sine erroribus consulto ei inclusis. Spero eos quoque Latine non legere, nam timeo, ne ob hanc fabulam G. in vincula datus sit. Tunc tamen ante iudices stans testificabor fabulam veram nonn esse, sed solum fructum insanae imaginationis meae. 

De amicitia cum S. solum Latine

Annos 2001-2004 moderator fui Circuli Latini Varsoviensis. Convenire solebamus unoquoque die Saturni circum meridiem, ergo, aliquantulum "perverse", nomen dedimus conventibus nostris: Saturnalia. Sodales solebant advenire in summa intermedia 5-6. Semel solus adveni - in mente ad meipsum aliquid Latine dixi, ut conventus "rite ac lege" consideretur habitum esse. Altera tamen occasione duo advenimus - ego necnon puella nominis initiali littera S. At tunc, ob quandam stupidissimam rem - fortasse agebatur de aliqua mea elocutione ad res sexuales spectante - osores nobis invicem maximi ambo manebamus, ita ne omnino quidem umquam una loqueremur.
Hostes acerrimi ergo fuimus, sed... tantum Polonice. Conventum Latinum habitum iri ambo sine ulla haesitatione decrevimus, deinde per 2-3 horas amicabiliter de rebus variis locuti sumus. Deinc nobis invicem vale diximus ac... osores Polonice sat diu porro esse pergebamus.
Hodie, deo gratia, hostes nullos habeo - ita saltem spero - neque Polonice, nec Latine. Nonnulli fortasse me non amant, sed ut oderint...? Non puto.

Ambulatio cum canibus

Conveni hodie M., veterem amicum; una cum canibus nostris ambulabamus satis longe per hortos publicos; deo gratia caelum pluere cessavit. Narravi amico de meis recentibus cruciatibus, omnia mihi nota ante eum aperiens, quasi in confessione. Deinde rogavi:
- Quid nunc, pater [ridendo certe, nam non est M. sacerdos], absolvesne me a peccatis meis?
- Absolvam.
- At paenitentia?
- Paenitentia est tibi vita tua.

De corruptelae vi permagna

Non omnes fortasse scelerati sumus, sed omnes, puto, vectigalia civitati solvere non amamus. Cuius rei exemplum risu vero dignum nuper mihi accidit. Translationem feci symbolae a cuiusdam gregis extraregiminalis perito scriptam de corruptela etiam parvissima evitanda, ubi auctor lectores adhortatur ad vectigalia fisco lege solvenda, nam aliter unde nobis nosocomia, liberis nostris scholae etc.

Opere translatorio finito, ab auctore symbolae – qui privatim translationem apud me mandaverat – rogatus sum:

- Visne me officialiter tibi pecuniam solvere, an... aliter?

Serio rogabat. Quid responderim, non dicam.

Blattis cimices peiores

Cum de invasione blattarum coram vicina Ninae nomine, quae in XI tabulatione domus nostrae habitat (ego in III), questus essem, respondit:
- Blattae nihil sunt; time cimices sanguisugos! In quodam habitaculo X tabulati inventi sunt.
Dixit, cimices hi nihil viro ibi viventi nocebant, sed uxor eius semper mane in corpore inveniebat multa puncta rubra. Hic nuntius mihi spem quandam dedit, nam statim putavi virum hunc temetum bibere, uxorem autem non bibere (ut saepissime est apud nostrates); cimices ergo a sanguine alcohole redolenti abhorrent! (At ego nunc vinum nigrum bibo, lagoenam per noctem aut paululum minus nam oblationem parvam Baccho faciam.)
Sed certe cimices corpus meum noctu sopitum invadentes timere coepi. Vinum eo vespere bibendo recuperavi ex memoria fabulam buddhisticam de monacho quodam, qui fame laboranti tigridi, matri catulorum, suum crus ad edendum praebuit, ne morerentur tigris-mater atque parvuli. Fortasse, putavi, ego me cimicibus simili modo praebebo, si casu theoria mea de his bestiolis ab alcohole abhorrentibus falsa esset.
Postero die mane apud casariam de cimicibus rogavi. Respondit rem in X tabulatione iam ante nonnullos annos evenisse. Abhinc neminem de cimicibus questum esse.  
Domus nostra XI tabulata habet, 142 habitacula. In aedibus luxuriosis, ubi usque nuper cum "uxore" habitabam, septem habitacula erant, quorum duo vacua - sine incolis - multos annos iam manent.

De professore sociologo, qui aditum in... alterum interrete habuit

Ante unum abhinc annum mortuum esse professorem Z., sociologiae peritum necnon congitorem gentium parvarum Sibiriae (inter quas nonnullos annos degit). Tunc - annis mediis nonagenariis praeteriti saeculi - mihi in instituto analytico rerum orientalium munus erat. Professor Z. apud nos saepe hospes erat, narrans res mirissimas. Iis annis computatra nondum tam communia erant et puto professorem domi nullum habuisse, ergo computatris instituti nostri utebatur, saepissime... meo. Ita, exempli gratia, cum munus diurnum mihi erat mox finiendum, professor telephonavit rogans me computatrum non clausurum, nam voluit advenire ut eo usque multam noctem uteretur. Cui rei semper libenter assensus sum.
Postero die professor dixit mihi privatim (in aurem susurrans) noctu in instituto nostro, in mei ipsius conclavi, se audisse clamorem horribilem hominum tormentis datorum. Aut potius horum hominum larvarum, nam tempore Stalinismi aedes instituti nostri fuerant carcer Agminis Securitatis Publicae, ubi homines aliter quam communistae sentientes re vera cruciatibus et morti dabantur. Quod mirum mihi tamen videbatur, nam ego quoque nonnullis diebus usque multam noctem in labore mansi, sed... nullos clamores umquam audivi.
Alterum dictum satis notum professoris Z. fuit:
- Quid vos omnes scire possitis, qui non habetis aditum in alterum, verum interrete?
Rogatus a nobis de "altero interreti", risum tantum edebat.
Habui in computatro meo possibilitatem videre loca nuper a computatri usores visitata. Ita, putavi, post visitationes professoris Z. facile videbo, ubi "alterum interrete" esset. Sed inveni sola loca, quae professor in meo computatro adire solebat, erant.... non, lector care, non de locis pornographicis dico. Sola loca "alterius interretis" a professore visitata fuerunt... paginae ephemeridis "South China Morning Post" (SCMP), pro cuius usu etiam pecuniam quandam solvebamus.
De mortuis nihil nisi bene. Sed... num male dixi? Vir fuit a nobis omnibus valde amatus.

De signis commonitoriis

Antequam ebrietate permagna corripiar - ut nuper, in fine Septembris - semper signa quaedam adesse monstrantia valores meos cerebrales peius statu solito se habere. Tota difficultas in eo tamen est, quod tunc ea signa omnino non video.
Ita, ante mensem, antequam bibere coepi - bene, iam bibi, sed copias non magnas - in mentem ex memoria venit versus poematis cuiusdam Ezrae Pound (in translatione Polonica). De qua re volui aliquid scirbere in cyberdiario (=blogo) meo altero, quod lingua mihi materna scribo. Sed... paululum iam ebrius oblitus sum orthographiam nominis gentilis: Pound aut Pond? - meipsum rogavi. Computatrum ante me apertum habui, quaerere poetam potui tribus in secundis, sed... loco id faciendi, scripsi (Polonice) ad lectores meos: Ezra Pound aut Pond; mihi aequum esse, utrum Libra an Stagnum nomen ei esset.
Ubi tunc fuit angelus meus tutor? Fortasse ei quoque aequum erat: Stagnum aut Libra. Aut fortasse... hic quoque valde bibere voluit.

Lena primum vestita

Lenam, Russam Varsoviae viventem, in balneo vaporario primum conveni. Soli fere eramus, qui balneo horis matutinis uterentur - ego crapulam depugnare conans, illa, nam munus haberet pomeridianum. Colloqui una cito coepimus de pervariis rebus, de vita Russorum exempli gratia, de fabulis Dostoievskianis (quas numquam usque finem legere valeo) etc.
Res mira erat in Lena quod... semper omnino nudata in balneo iuxta me sedebat. Qui mos inter Scandinavos, ut audio, valet, apud Polonos tamen mulieres saepissime pudenda manutergio partim saltem tegere conantur - viri magis impudices apud nos sunt. Sed in hoc casu, ego saepe manutergio "vestitus" eram, Lena numquam. Erat mulier pulchra omnibus in locis, facie non excepta. Didici eam divortium nuper fecisse. Etiam cogitabam, ne possemus una... Sed aliquid in cordibus nostris non congruebat. Rebus ita stantibus de Dostoievski loqui pergebamus et... ibi amicitiam nostram finivimus. Ego mox habitaculum mutavi atque id balneum vaporarium adire cessavi, aliis in sudatoriis crapulas expellere conans.
Uno tamen die hiemali Lenam casu conveni in statione traminis viarii; faciem tam pulchram (licet adesset ei pars quaedam tristitiae) statim recognovi in turba tramen exspectantium. Salutavimus nos invicem vero cum gaudio. At ego mirum in modum eam videlicet intuebar, nam rogavit:
- Cur me tam miris oculis spectas?
Respondi:
- Nam primum... te vestitam video.
Numquam postea Lenam vidi, neque vestitam, nec nudam.

Veneris die, si simul mensis dies tertius decimus esset...

... multi nautae per saecula tota noluerunt - nonnnulli adhuc nolunt - iter marinum incipere, fortasse propter cultum deae Frigg Scandinavorum (cuius dies sanctus Veneris erat), quam ut paganam missionarii catholici despiciebant. Decreverunt ergo sacerdotes in terris Europae Borealis die Veneris, si simul mensis dies hic tertius decimus esset, in mare navem educere rem peciculosam esse. Haec explanatio mihi nimis simplex videtur, sed fortasse vera est.
Utcumque res sese haberent, adesse fabellam inter nautas saeculo XIX classim Britannicam (Royal Navy), ut superstitio vana superaretur, tali die alicuius mensis (i.e. 13., d. Veneris) in aquam primum immersisse modo in navalibus structam navem nomine HMS Friday, cuius praefectus electus erat nauta quisdam peritus nomine James Friday. Sequentis septimanae die Veneris navis suum iter virgineum (ut in multis linguis dicitur) coepit. Et neminem de ea porrro audivisse. (Ex libro Nici Compton "Cur nautae natare nesciant".)

Noli spem deponere, Stanislae!

Etiam, si ab anthropophagis manducatus iam es, dicunt te duo puncta exitus habere: per os (si te vomitabunt) aut anum (si cacabunt). Semper, etiam post nigerrimum tempus, aliquid futuri te adhuc exspectabat. Saepe res pulchrae.
Vale ergo, mi K., "iam Catullus obdurat". Gratias tibi ago pro pulcherrimis (sine dubio) 4 mei vitae annis. Doleo te Latinam nescire. Aut fortasse... ita melius.

Nausea laborant maxima pars nautarum...

... etiam ego, licet non tam male ut mea, pristina nunc, uxor.
Ipse Nelson hoc morbo laborabat.
Ita docet Nic Compton in libro "Cur nautae natare nesciant".
Ipse noveram nautam, qui vomitare (recte in mare) solebat colloquendo - nam multas historias marinas narrare aliis se minus peritis nautis amabat - spatio solarum 2-3 secundarum, in media narratione - deinde fabulam in finem, sine ulla verecundia, adducebat.

Aliquid in me luxuriam non amat...

... nam cum tribus "uxoribus" - post 7, 6 et 4 annos vitae communis - divortium feci statim postquam habitaculum in maius mutaveramus. Officialiter, earum iussu, sed fortasse re vera mea subconscientia rem regebat?

De proverbiis pseudo-Sericis

Adsunt sescentia fortasse proverbia Sinensium, ab Europaeis Americanisve usitata, quae nihilominus Seribus omnino sunt ignota. Ut ex. gr.: Umbellam tecum semper habe, etiam die sereno. Ego, cum Pecchini ante triginta fere annos studebam (aut potius studere simulabam), multos Seres de hoc "proverbio eorum" rogavi; nemo se id umquam antea audisse dixit.
Alterum quasi-Sinicum proverbium esse dicitur: Numquam totum diem pluit. At hoc adagium - utrum re vera Sinense, an non - verum esse se hodie Varsoviae non praebet. Pluit, pluit, pluit, ne canem, ut mingat, mihi ad ambulandum cogere facile est.

De Catonis fide in brassicam et mea in... temetum

Ut scimus, Catonem putasse brassicam omnibus fere morbis - praecipue morbis pedum - cum successu magno mederi; suadebat etiam - si bene e Plinio memini (nam adhuc bibliotheca mea apud uxorem "apprehensa" manet) - pedibus dolentibus lotium bibere horum, qui multum brassicae edant. At mihi videtur similem effectum interdum potionem alcoholis habere (de lotio autem alcoholicorum nihil scio; bibere non suadeo).
Ita exempli gratia: fortasse nonnulli vestrum, lectores carissimi, memoria tenent mihi mensibus Augusti et Septembris magnopere pedes doluisse a die, cum in litore Maris Baltici una cum cane mea circiter 18 chm ambulabamus per colles litorales [qualem ambulationem, etiam plus quam 20 chm, olim saepe facere solebam, sed nunc, ut vir 51 annorum, fortasse debuerim iter multo curtius mihi eligere]. Per duos postea menses vix ambulare potui ac timui valde ne mox omnino mancus pedibus captus fierem.
Uno tamen die in mentem venit possibilis "vera" huius morbi causa: a 5-6 mensibus temetum nullum iussu uxoris bibissem! Fortasse - putavi mecum colloquens - corpus cerebrumque mei tantopere ab alcohole pendere - nam 30 ultimos annos multum bibi - ut diuturna eius absentia efficit morbos corporales.
Exspectavi ita nonnullis porro diebus, usque diem, cum scivi uxorem sero domum reducturam, et primis horis pomeridianis lagoenam 200 ml temeti e malis Cydoneis (Polonice: pigwówka, 32% alcoholis) facti magna cum iucunditate ebibi.
Dolor pedum evanuit post 15 minutas ac numquam adhuc revertit.
Aliae tamen res fatales in vita mea evenerunt.

Num semper item inter viros mulieresque?

Primo anno amoris nostri Venerem colebamus cum C. fere una quaque nocte - primo die/nocte amicitiae nostrae quinquies! Per totum annum - fortasse 350 noctibus. Ultimo, quarto anno - semel per mensem, nisi rarius. Liberos communes non habemus.
Num aliter, rebus ita stantibus, finiri potuit amicitia nostra? At, quoad sciam, alios amatores/amatricesque non habuimus/habemus.
Cur ergo tam imperfecte res cardiacas Amor regit? Irridere ei nos placet?

Gratias Martino ago

Cum "aegrotus" in lecto iacerem duas septimanas, Martinus Zythophilus Vindobonensis - mea sententia maximus poetarum Latinorum - talia mihi disticha consolatoria misit:

Tactum te referunt iacere morbo.

Ne nunc sis, uereor, Stanislae, aeger,

uerum, si iaceas tenente membra

lecto languida, te bona salute

iam spero fore mox „Vale“que dico.

Pro quibus gratias hic ei quam maximas ago.

De autoraedis "meis"

Numquam autoraedam possedi, licet licentiam gubernandi ab AD 1983 haberem. Sed gubernabam multas raedas "uxorum" mearum, nam maxime mihi semper placebant uxores cum domibus/habitationibus necnon vehiculis. Parvulae puellae, nescientes ambas res praebere, numquam diu in amore tenebam.
Primam ergo autoraedam "habui" Fordem Escortem in USA annis 1989/90. Gubernator malus tunc fui; infortunium viarium effeci, Deo gratia sine victimis. (Ceterum, possesstrix vera huus Fordi Escort fuit mea sola legitima mulier, mater filii mei maioris natu.)
Postea, iam in Polonia reductus, utebar Toyota Corolla. Sed haec mulier, Eva, ut sola omnium, melius me gubernabatur, ergo rarissime mihi licebit ista Toyota uti.
Deinde apparuit in vita mea Dorothea cum Suzuki Swift. Dorothea nihil fere de arte gubernandi sciebat, ergo frequentissime eius Suzuki utebar. Admitterre debeo, fuit fortasse maxime mihi grata autoraeda - scivit quoque, cum in quadrivio quodam cum Dorothea aut aliis collocutus et de recto curru oblitus essem, tertio etiam curru movere incipere valebat (licet lentissime).
Sed Dorothea, ut fere omnes mei "uxores" cum vehiculis, me reliquit propter morbum alcoholismi. Post eam evenit Anna, businesswoman cum Volvo incredibili qudam terrestri, cum motribus datis omnibus quattuor rotis. Ea tamen maritum relinquere non voluit, ergo mox substituta est a Catharina, possestrice Renault Megane. In qua raeda maximum vitae meae celeritatem attingi - 205 chiliometris horalibus.
Cum Catharina una quattuor annos viximus. Nuper, debilitate matris mei progrescente, decrevimus mihi necessam esse autoraedam ipsius. Decrevi me minimum mundi currum, Smart, emendum.
Sed mox ad habitaculum matris mei contra vim meam a biocolytis multa nocte advectus sum. Ergo necessitas Smart emendi, ut facilius matrem curarem, evanuit.
Quid porro in vita amatoris autoraedarum 52 annum agentis? Limusina (raeda Lemoviciana) lugubris?

Invasionem blattarum habuimus/habemus

Nam apud matrem denuo habito, ab uxore relegatus propter morbum alcoholismi.
Prima nocte necavi bestiolam unam, altera... novem, inter quas una crurem meum ascendere conaretur. Tertia nocte canis ad me revertit - nam primum uxor eam tenere voluit, postea, ut businesswoman, animadvertit se tempus ad canem curandam non habere. Mihi autem temporis adesse ut Matuzalemi. Fortasse praesentia canis effecit, ut blattae domum magna e parte relinquerent; sed nihilominus 3-4 cotidie neco (imprimis digitis, iam non perhorresco hoc contactu directo).
Conor quoque cum spongiolis (Angllice 'ear plugs') dormire, nam timeo ne nidum sibi in aure meo instituant. Hoc accidit olim amicae meae (amicae, non fututrici); dixit id fuisse molestistissimam experientiam eius totius vitae.
Ceterum, conor has bestias intellegere - vivere volunt, ut nos omnes. At dicuntur a nonnnullis nobis intelligentiores esse.
Nulla elementa chimica contra eos diu valent - post tempus quoddam modum inveniunt cum veneno in pace vivendi.
Ita de blattis domus matris mei. Ignoscite diuturnum silentium - tempus non erat mihi facile.
Valete quam optime, lectores! Si fieri possit, sine blattis.

Nuntii ultimi Iconoclastae

Maxima bracina mundi, Anheuser-Busch, summa 100  miliardorum dolariorum emit suam principalem aemulatricem, SAB Miller.

Bratislaviae Slovacorum conveniunt duces 27 terrarum sociarum Unionis Europaeae - primum sine Britannia.

Candidatus republicanorum ad munus praesidis USA Donald Trump superat in indagatione opinionum aemulatricem democratam Hilariam Clinton in tribus "civitatibus maximi momenti": Ohio (praestantia 5%), Florida (3%), Nevada (2%).

Primis sex mensibus huius anni Lutetiam Parisiorum visitaverunt milion peregrinatorum minus quam primo dimidio 2015 anni. Causam esse ictus terroristicos Parisiis Nicaeaeque. Caupones Lutetienses putant habere nunc non plus quam 30-40% soliti numeri convivarum.