De rationibus mingendi virorum mulierumque

Nonnulli sodales Gregis Latine Loquentium nuper collocuti sunt de variis modis mingendi. Coepit disputatio, ni fallor, a Gisela Novesiana Hielscher, rogante de origine locutionis, quam inscriptam in fronte aedium quarundam Amstelodami animadvertit: Amstelodami aedificium magnum vidi in cuius muro litteris aureis sententia inscripta erat: HOMO NE CONTRA VENTUM URINET
Cui, licet nemo originem locutionis monstraverit, nonnulli ad rem responderunt, tangentes imprimis quaestionem *sexisticam*, utrum HOMO an VIR potius contra ventum mingeret. De hac re urbanissime Victorius Ciarrocchi Italus Pisaurensis:

Verba Amstelodamensis inscriptionis a te, Gisela, relatae, vere sunt haec: "Homo sapiens non urinat in ventum".

Qua de sententia fortasse adnotari potest: A) Vocabulum, quod est 'Homo', generatim spectat ad viros et feminas.

B) Sed quoniam ob differentias anatomicas mingendi functio non eodem modo evenit in viris et in feminis, rectius

fuit scribere: "Vir [eqs]". C) Fieri potest ut errem, sed adiectivum, quod est 'sapiens', inopportunum videtur esse;

scilicet melius: 'prudens'. D) Etsi adnumerandus non sum iis Latinitatis cultoribus putantibus solam linguam Latinam

'auream' colendam esse, tamen bonum verbum temporale, quo vesicae evacuatio significatur, est 'mingere'; minus

bonum 'urinare'. Breviter: neque Latine neque anatomice omnino rectam putaverim eam inscriptionem; est opinio

personalis, videlicet. 
Ego e memoria (sine fonte) attuli dictionem:
Vir prudens non mingit in ventum
quod tamen mea creatio involuntaria - e quadam dictione Polona (Człek przezorny nie szcza pod wiatr?) - aeque fieri potest. Addidi quoque observationem *sexisticam*: “Vir” scripsi, nam mulieres aliter mingunt, vix “in ventum” nominari possit, simul tamen asseverans: Ego, vir, sedens iam 20 annos mingo, ne sella pertusa maculetur.
Tunc autem Thomas Coloniensis Ihnken adtulit incredibilem cogitatu animadversionem Herodoti:

Quod attinet ad hanc novam quaestionem -utrum aliter ac viri mingant mulieres-, non neglegendum est testimonium Herodoti, veracissimi illius historiographi Graeci,

qui refert de Aegyptiis haec: οὐρέουσι αἱ μὲν γυναῖκες ὀρθαί, οἱ δὲ ἄνδρες κατήμενοι. (Mingunt mulieres stantes, viri sedentes) (2,35) 
Victorius porro monstravit librum maxime ad has res studendas fortasse idoneum:

Fortasse etiamnunc utilis est (quantum olim in librorum existimatione quadam legerim!),

ad eas res melius cognoscendas, liber ferme inscriptus ita: 'De rebus apud omnes gentes

excrementitiis' (Anglice: 'Scatologic rites of all nations'), quem scripsit Ioannes Gregorius

Bourke (1846-1896), vir Philadelphiensis.
Originem dicti utrum Pythagoram fuerit, rogat Beatus Helvetius Salodurensis:
Lego apud Picum Mirandolanum Pythagoram illum dixisse cavendum esse, ne aut adversus solem emingamus aut inter sacrificandum ungues resecemus. Estne illud Pythagorae iocus sacer velut multa alia praecepta ad mysteria Pythagorea pertinentia? An est praeceptum quoddam, cuius sensus me praeterit? Estne cur arcum pluvium efficiat qui adversus solem vesicam suam levet? Quod quidem quid Pythagorae refert?
Porro de Herodoti loco de mulieribus Aegyptiacis Ioannes Oleastrensis (Juan Garcia Gutierrez):

Apud Herodotum ut hic videtur constare, mulieres Aegyptiae mingere solebant stantes, viri autem sedentes. Quod quidem creditu difficile est, ob naturalem utriusque (sc. viri et feminae) conformationem. Veri similius videtur e contra accidere solitum esse, sc. viros stare, feminas vero sedere. Herodoti auctoritatem minuere nullo modo velim, nisi quod quaedam historiolae mihi parvo aut potius nullo creditu dignae videantur. Talis est haec de foeminarum Aegyptiarum mingitione.

Insuper Eduardus Minnesotianus attulit anthologiam locorum ad actum mingendi spectantium necnon nuntium de mulieribus US-Americanis hodie more virorum meientibus:

Quaedam gnomes (dicta insignia) de mingendo:

Antiquo more mingens pēdit absque pudore. [Schola Salernitensis] Dum fugans canis mingit, fugiens lupus evasit.

Dum socius mingit, minge aut mingere finge.

Puer, sacer est locus; extra mingito. Pueri, sacer est locus; extra meite.

Mingere cum bumbis, Res saluberrima est lumbis. Mingere cum bumbis est bonum lumbis. [bumbus, bumbum idem valet ac peditum] Hospes, ad hunc tumulum ne meias. Pueri, sacer est locus; extra meite [mingite].

Si non aegrotat, bene mingit qui bene potat.

Satis iucundum mihi est illud Herodoti de mulieribus pluviam auream aspergentibus. His diebus in C. F. A. saltem sunt mulieres quae FUD* adhibent aut in montibus aut in latrinis virorum:

https://eur04.safelinks.protection.outlook.com/?url=https%3A%2F%2Fwww.backpacker.com%2Fgear%2Fthe-complete-guide-to-female-urination-devices&data=02%7C01%7C%7Ccb675b08e6194a7fbcaa08d5c03b36ae%7C84df9e7fe9f640afb435aaaaaaaaaaaa%7C1%7C0%7C636626282904597984&sdata=cl0pFB1Ofgt2irRCDxGtKpW9tNauGGieCAP1boDSdu8%3D&reserved=0

* fistula urinalis dominabus (Anglice femininus urinalis dolus, ductus)

Unguis diaboli vestigium

Pollicitus sum ante nonnullos dies novas fabellas de signis supranaturalibus in regione mea factis lectoribus praebere. Ecce heri visitavi ecclesiam oppidi Osieck (siti circiter 35 chiliometris a Varsovia; in veteribus actis Latinis nomen oppidi: Civitas Osiecensis) atque petram spectavi prope ecclesiam statem, ubi - secundum memoriam incolarum - servatur vestigium unguis diaboli:

Fabula localis fert diabolo licitum esse ecclesiam Luciferi in hoc loco struere, una tamen condicione: ut strueret eam totam (usque lapidem ultimam) spatio unius noctis. Coepit ergo diabolus terram lapidosam fodere in saltu proximo, unde permultas lapides volatu (erat enim diabolus alatus) in locum speratae ecclesiae transportavit - in loco fosionis autem ob abductionem petrarum vallis facta est, cui usque hodie nomen Fossa Diabolica, vulgo Czarci Dół. Cum autem iam ad diluculum ultimam petram per aera transportavit, lux subito facta est, gallus cecinit at perterritus diabolus lapidem pedibus captam in terram demisit - unguis vestigium clare in superficie lapidis videtur.
Ob condicionem fractam ecclesiam - iam fere in finem structam - non Lucifero sed apostolis Andreae et Bartholomaeo dicatam esse.
In Fossa autem Diabolica noctu etiam hodie audiatur lamentatio diaboli, querentis ob sui laborem male finitum.

Unio Europaea in signo suo religiosa

Putares Unionem Europaeam (UE) coetum praesertim infidelium (atheistarum) esse in sinistram partem ideologicam inclinantium. Arsene Heitz (1908-1989) tamen, pictor Francogallus atque inventor vexilli UE monstrantis duodecim stellas in coelo caeruleo circulum facientes, fassus est se inspiratum fuisse Nomismate Immaculatae Conceptionis BVM, quod signum in revelatione divina (ut asseverabat) vidit Gallica sancta Catharina Laboure. Alteram fontem inspirationis Heitzianae fuisse Apocalypticam "mulier(em) amicta(m) sole, et luna sub pedibus ejus, et in capite ejus corona stellarum duodecim".
Duodecim stellae effigies Consilii Europaei factae sunt anno 1955. AD 1983 hoc signum ut suum adoptavit Parlamentum Europaeum.

Iter intempestive factum

Amica mea Dorothea valde amat audire musicam Cubanam, pelliculam cinematographicam "Buena Vista Social Club" fortasse centies spectavit. Pecuniam sibi haud parvam comparavit, ut iter Cubanum morationemque ibi unius septimanae faceret. Volavit Habanam, sed mensis November erat anni 2016 - altero die post Dorotheae adventum nuntiatum Habanis est dictatorem Fidelem Castro mortuum esse. Omnia concenta musica prohibita spatio unius septimanae.
Misera Dorotula. (Sed audio praeterito anno eam denuo Cubam aeroplano petivisse.)

Inclinatio Turrim Pisanam servavit?

Turrim Pisanam, id est campanillam cathedrae urbis Pisarum in Etruria, omnes inclinatam (in latus pendentem) et ob hanc rem ad calamitatem (labem) citius ocius damnatam esse e schola scimus. Adhuc tamen stat turris inclinata in suo loco iam 800 annos, at nonnulli studiosi architecturae et seismologiae (13 Itali, 1 Anglus, 1 Ser, 1 Graecus), duce professore Camillo Nuti Universitatis Romanae, nuper in opinionem venerunt inclinationem turris solam causam esse, quod sospes adhuc turris manet tot multorum in regione tremorum terrae. Coepit turris - altitudine 58, inclinatione in summa parte 5 metrorum -  in Foro Miraculorum locata, inclinari iam tempore struendi saeculo XII. Abhinc regio Tusca saltem quattuor ingentibus tremoribus afflictata est (praesertim saeculis XVI et XVIII), quorum quisque satis valeret, ut tam magnam structuram (pondere 15 milia tonnarum), si recta esset, everteret.    
- Adhuc putatum erat turrim in labem damnatam esse ob nimis luteam glaebam - dicit prof. Nuti. - At nunc, post quattuor annos hanc rem investigandi, videmus Turrim Inclinatam sospitem tremorum esse immo ob argillam: propter dynamicam interactionem specialem inter glaebam et structuram.
- Cum terra - explicat Nuti - tremit, turris nostra reagit motu circumaxiali, quasi sub pedibus habeat isolationem seismicam, gratia cuius non resonat una cum circumiectis.
Si terra Pisis magis lapidea esset, putat Nuti, turris iam diu in ruinis iaceret.

De cerevisia ab ipsa (fere) BVM praebita

Poeta Martinus Zythophilos visitavit modo, ut opinor, Czenstochoviam Polonorum, ubi icona thaumaturga Beatae Virginis Mariae in templo Claromontano colitur. In viis urbis tamen colitur imprimis cerevisia localis. Ecce versus de hac re Martiniani:
Est, Maria, in Claro templum tibi Monte sacratum
et tua conscendunt ad nigra signa pii.
Hoc prope delubrum coquitur ceruisia clara:
Nonne licet potum iure uocare sacrum?

De vestigiis Diaboli necnon BVM

Mense Ianuario ineunte visitavi Lenciciam (Łęczyca) in media parte Poloniae, ubi in muro ecclesiae videantur vestigia Diaboli conantis murum ascendere, ut, quomodo intus res sese habeant, per fenestram discat. Supra habetis, lectores, photographema ab amica mea factum vestigii unius pedum Diaboli, septem (?) unguibus ornati.
Heri autem in vico Pieczyska non tam procul Varsovia moratus sum, ubi petra monstratur, per quam Beata Virgo Maria creditur iter fecisse, vestigium pedis calceati relinquens:

Sumus felices nos Poloni, tot vestigia supranaturalia habentes! At est hoc tantum initium narrationis meae de hac re. Mox plura expectate.  

De technologia blockchain necnon opinione quadam A. Schlesinger

De technologia blockchain (nondum adest ei, ni fallor, nomen Latinum, fortasse 'catena fasciculorum'?) aliquid legi, etiam opinionem huic rei aptam historici US-Americani Arthuri Schlesinger, licet his mortuus sit AD 2007, ergo ante ipsius technologiae inventionem seu disseminationem - nam primus usus technologiae blockchain fuit/est cryptonummus bitcoin, qui natus est AD 2008. Opinio supradicta est, Anglice: "Science and technology revolutionize our lives, but memory, tradition and myth frame our response". Quam opinionem, ut fatear, non bene intellego, ut multa ceterum dicta Anglophonorum - cerebra sunt iis et mihi, videlicet, alii. Fortasse significat: "Scientia et technologia commutant vitam nostram - mutationes tamen subire debent cribrum (nostrae) memoriae, traditionis ac mythologiae".

Inter vitam et mortem (de condicione Latinitatis)

Optime de semi-viva, semi-mortua condicione hodiernae Latinitatis scripsit modo ad sodales Gregis Latine Loquentium Thomas Coloniensis, respondens praesertim ad duos gregales inter sese disputantes, utrum viva sit hodie Latina an mortua:
Thomas Coloniensis Victorio et Eduardo et omnibus cogitantibus de gregibus et linguis morituris, moribundis, mortuis s.p.d.
"In the long run we are all dead" (Serius ocius omnes erimus mortui) recte -sed non primus- intellexit Iohannes Mainardus Keynes. Quid hoc ad nos Latine loquentes?
Erimus certe mortui -utrum serius an ocius, nescimus-, sive Latine loquimur sive Anglice sive quavis alia lingua. Nam loqui vel scribere Latine non (nondum?) lege vetatur, et dum ita se res habet, fortiter utamur hac lingua, privatim vel publice.
Valete Latine

Poeta Martinus Zythophilos in bestiam Cracoviensem incidit

Multi Cracouiam petunt et arcem

et saeui statuam draconis altam

et, quod monstrum habitasse fertur, antrum.

Mordax bestia ni dolo periret,

spectatum uirides draconis artus
maior turba ueniret ad speluncam,
ut ne plura quidem uorare possent
cunctos monstra gula rapaci et ore.

Dolum, de quo Poeta narrat, fuisse sulphur ac salem petrae intestinis vaccae usu artis sutoriae conditi, quam vaccam ut cibum puer sutorius quidam draconi praebuit. Cena sumpta, draco - cui in ore flamma semper vivens gliscebat - displosione magna dilaceratus est. Ita docet facula Cracoviensis. Sed cavete! Habemus quoque in terra mea dictionem "indicia Cracoviensia", i.e. falsa. Nam habuerunt Cracovienses in Polonia famam eandem ut Cretes in Graecia.

Pompa Maialis

Memini tempore communistico Kalendis Maii adfuisse pompas operariorum aliorumque civium tributum (ideologico sensu) annuale hoc modo patriam regentibus adferentium. Ego, puer, bis talibus adfui. Prima vice cum matre, quae eo die dixit: Nihil nobis hodie est faciendum; cur pompae non adeamus? Non fuit mater mea actuosa communistica, neque factionis communisticae membrum - quod non tam facilis ei esset, nam munere fungebatur negotiatricis in statali mercatura extranea; saepe itinera in Europam Occidentalem faciebat omnesque sui collegae coacti sunt factionem communisticam intrare (ut fidem regentibus eo actu praestarent), matri meae hic "honor" mirum in modum parsus est. Sed hoc die fatali ob taedium diei calidi - Kalendis Maiis semper fere coelum serenum; proverbium in Polonia divulgabatur Deum communistis favere - pompae aderamus.
Altera vice ut puer-speculator (Anglice boy scout) coactus sum pompae adesse. Mea culpa, nam puer-speculator mea sponte factus sum - patre aliquantulum cogente, nam voluit filium "rebus silvestribus" (ut nuncupabat disciplinam para-militarem) educatum iri. Re vera, in agminibus "speculatorum" didici e.gr. ignem in pluvia media incendere aut nocte solus in silva usque mane tute permanere.
Talia ex pueritia mea catholico-communistica...