In Aquis Salinis

Ad Aquas Salinas (vulgo Solec-Zdrój) cum Lesbia venimus, una cum filio Lesbiae, Gaspare (15 annos nato), et Alexandro, filio meo (19 a.n.). Balneatione duarum horarum ibi fructi sumus, postea per totum diem optime nos sentiebamus.

In via autem ecclesiam in vico Łopuszno visitavi, ubi conspexi mensam ligneam, in quattuor sui angulis calvariis humanis "ornatam".

Diu disputabamus cum Lesbia de aquis medicinalibus, quibus regio nostra Masoviensis pro dolor non scatet. Illa dixit se putare Hungaros, apud quos permultae sunt loci cum aquis salubribus, quaesivisse atque invenisse apud se tot aquas quia... aditum in mare non habent. Nam si haberent, tempus in oris maritimis libentius tererent. Eadem – eius sententia – ratio valet ad Hungarorum vicinos Slovacos necnon Bohemos (ubi praeclarae Aquae Carolinae, Germanice Karlsbad, Bohemice Karlovy Vary).

Ceterum acutum dictum Aquis Salinis audivi. Disputabatur utrum exstet vita post mortem an non. Quisdam collocutor respondit probabilitatem vitam post mortem exstare esse quinquaginta centesimarum (50%).

- Cur ita? – exclamavimus una, tam accurata computatione commoti.

- Nam – respondit collocutor – aut vita post mortem adest, aut deest, tertium non datur.