Nimis prope bellum natus

Nimis prope bellum alterum mundanum natus sum, nimis bello hoc oneratus vixi, ut puer, adulescens, adultus.
Memini primae magistrae meae in schola, quae AD 1972 nos pueros puellasque regulas orthographiae linguae Polonicae ita docebat: "Nomina gentium semper prima littera maiuscula scribimus, ut Polonus, Anglus, Russus vel Germanus. Cum ego discipula fui, anno 1945 licebat nobis 'germanus' minuscula scribere, sed per tempus breve tantum".
Memini magistrae meae in Universitate Studiorum Varsovienis, quae AD 1984, cum de sui professore linguae Sanscriticae locuta est, lacrimas profudit - hic enim tempore belli mortuus praemature est (tuberculosi laborabat, quem morbum ante bellum cum successu medebatur dimidiam partem anni in sanatoriis versando, quod tempore belli certe impossibile factumst).
Deinde munus suscepi investigatoris apud Museum Vasintoniense Holocausti, ubi multas res mihi ignotas didici, per vicos Poloniae ambulando ad testes cladum inveniendos.
Ipse meus avus necnon filius eus, frater maior patris mei, in bello hoc occisi sunt - avus a Germanis, patruus ab Ucrainiensibus.