Ante duos annos, cum vita mea mihi miserrima ac
taediosissima videretur, questus sum de hac re apud amicum Vladimirum. Cuius
res non tam multo melius meis se habebant, sed ille sine dubio maiore cum spe
res futuras spectabat. Tunc mihi (ac simul sibi) talem consolationem praebuit: Deo gratias, etiam si nihil possidere nobis videamur,
possidemus adhuc somnia necnon cruciatus conscientiae.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz