Dorothea, mulier Cracoviensis daemonibus possessa, modo mihi explanavit, cur Catherina - quam et ipsa cognoverat - me post matrimonium quattuor annorum reliquerit.
- Quotiens tu - rogavit me rhetorice - praeter tabernam gemmariam una cum Catherina ambulans pedem stitisti, ut tabernam hanc intrares anulumque sui amatae emeres ut, quandocumque te absente eum inspiciat, te ipsum prope adesse sentiat?
Dorothea scivit bene me numquam id fecissse. Numquam anulum ulli feminae emi, flores fortasse bis terve, adhuc memoria huius - me cum floribus in manu per vias ambulantem - horreo.
Sed, ut verum dicam, numquam praeter tabernam gemmariam una cum Catherina ambulavimus, nam illa ambulare omnino non amat - in quemvis locum autocineto vehitur.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz