De morte amici certior factus vir quidam sapiens Sinensis, qui gloriari solebat se atheum [i.e. hominem deos, daemones etc. existere negantem] esse, a familia stipatus domum mortui intravit, ut vale ultimum amico diceret. Quem advenientem conspiciens corpus mortui, subita laetitia impletum, sursum surrexit et in altitudine circiter unius metri super lectum mortualem sat diu levitando manebat. Cui visitator, primum tacens, deinde magis magisque irritatus:
- Sinas, obsecro, talia facere, nam bene scis me atheum esse neque ulla miracula phaenomenave supernaturalia fieri credere! Mors est finis vitae, nil porro remanet – audisne me tu?
Verbis amici parens corpus mortui denuo in lectum mortualem se demisit neque porro surgere conatum est.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz