De ultimo Oriente

Mensibus vernis anni 1991 convenit me – tunc diurnarium iuvenum atque imperitum ephemeridis Polonae "Gazeta Wyborcza" – secretarius (attaché) diurnarius legati Coreae Meridionalis, vir iam satis vetus (hodie verisimiliter iam mortuus est). Sola causa cum mecum, et non cum me dignioribus, colloqium suum haberet erat quod ego de rebus Asiae – de quibus tunc ceterum rarissime curabamus – symbolas scribere solerem.

Colloqium periucundum erat, sed uno momento dixit secretarius me male de Coreanis, Iaponibus vel Seribus scripsisse.

- Cur? - rogavi stupefactus.

- Nam – explanabat ille – uteris saepe phrasi "ultimus (vel remotus) Oriens" (Polonice: Daleki Wschód). At nos nolimus esse nuncupati incolae terrarum in quodam "remotissimo" fine mundi! Scribe abhinc, quaeso, Asia Orientalis, non ultimus Oriens!

Recte monuit. Numquam antea cogitavi de hac re – phrasis "ultimus/remotus Oriens" videbatur tam naturalis ut voces "pater", "mater" aut "coelum". Eius usu assueti non videbamus nos eo dicendo nolentes volents offendere incolas harum terrarum.

Viginti fere quattuor anni passi sunt, at nos, Poloni, adhuc libenter nomine "ultimus Oriens" utimur. Etiam aliae gentes, ut Angli Americanique: Far East. Fortasse iniuste. 

De lateribus vineis

Lateres vinei (wine bricks) fuisse productum civibus US-Americanis venum praebitum tempore prohibitionis alcoholis (1920-33). Later vini erat re vera mostum dehydratum ac compressum, essentia ergo, ex qua aut vinum aut sucus vitis (sine alcoholi) fieret. Certe, omnes hos lateres emebant, ut vinum facerent, sed officialiter ad sucum faciendum vendebatur. Immo facetior erat inscriptio addita talibus lateribus: "Dissolve contenta huius fasciculi in galleta (Anglice gallon, i.e. 3,79 litrae) aquae. Noli tamen solutionem in amphora aperta in viginti dies ponere, nam tunc vinum fiet". Nonnulli negotiatores impudentes dederunt suis lateribus vineis – officialiter minime alcoholicis – nomina talia ut: Porto, Virginia Dare, Muscatel, Angelica, Tokaj, Sauterne, Riesling, Claret et Burgundia.

Ceterum, ut scimus, prohibitio errorem maximum regiminis fuisse: consumptio alcoholis aut nihil aut paululum tantum decrevit, frequentia autem criminum multoties aucta est. Sine prohibitione venditionis alcoholis Al Capone fortasse fur parvus ignotusque per totam sui vitam esse mansit. Fortasse.

Interdum melius pessimistam esse

Roger Cukierman, praeses Consilii Institutionum Iudaearum Francogalliae, rogatus a diurnario societatis NBC, utrum Iudaei post ictus tromocraticos Parisienses relicturi sunt Galliam, respondet:

"Eheu, domine, multi nostrum tantopere assueti sunt cultui civili Francogallorum... Sed ex altera parte, si intueamur cautius casui Iudaeroum Germaniae, videmus horum optimistas in ergastulo Auschwitz finem sibi invenisse, dum pessimistae Neoeboracum (=New York City) migraverant".

Sanguis caeruleus

Nominabantur optimates vulgaliter homines "sanguinis caerulei". Etymologia huius dictionis in Hispania mediaevali originem habet. Ibi enim et tunc "sanguine caeruleo" (sangre azul) donati natura essent nobiles puri sanguinis Hispanicae, sine scilicet admixtione sanguinis Mauretanae aut Iudaeae. Cum Hispani "veri" colore cutis erant palidiore quam Mauretani Iudaeique, venae cum sanguine in capite, collo et manibus apud eos videbantur transparentius, quasi caeruleo colore.

Numquam putaverim aliquem studiosum seriose colorem sanguinis investigare, sed videlicet aderat unus – Oleg Manoilov, biochemicus Sovieticus, qui annos trecenarios praeteriti saeculi perscrutatus est 1,362 specimina sanguinis variarum gentium, inveniens hoc modo – ut asseverabat - inter alia homines hodie in terra viventes non unum sed nonnullos Adamos habuisse, nonnullasque Evas. Quod tamen ad colorem sanguinis pertinet... omnia specimina dissoluit Manoilov sibi tantum nota solutione, quo facto omnia specimina colorem e rubro in caeruleum mutaverint. Omnia praeter... gentes Slavicas, ut Russi, Poloni, Bohemi, quarum sanguis semper ruber manserit.

In mentem venit explanatio etymologiae popularis nominis Slavorum, quasi e 'servis' oriundi – cuius rei effectum sit Theodiscum Sklave vel Anglicum slave. Fortasse – effectibus experimenti Manoiloviani consideratis - haec etymologia non tantum popularis est? Fortasse omnes alii optimates sunt, nos autem servi...?

Ceterum scitu dignum esse opera omnia Manoiloviana ab agentibus securitatis Sovieticae (NKVD) cautissime deleta esse. Quid tale invenit in sui labore Manoilov, quod tantopere perterruit dictatorem Stalinum aliasve politicos Sovieticos maximi momenti?

Simbabwea elephantos venundat

Venum praebet quisque quid habeat, praecipue cum debitor maximus sit. In Graecia ante quattuor quinqueve annos, cum crisi morderetur haec terra, disputabatur de conductione in multos annos nonnullarum insularum Maris Aegai. Quarum conductores essent imprimis divitissimi Germani. Quid de hac re evenerit, nescio.

Nunc autem legimus regimen Simbabweae terrae Africanae, quae lacuna fiscali gigantea laborat, venum praebet elephantos, pretio 40-60 milium dolariorum per singulum animal. Elephanti hi venturi sunt in Sinas, Francogalliam et Unitas Phylarchates Arabicas.

Croesi magis magisque divitiores

Secundum societatem charitativam Oxfam, unam centessimam divitissimorum incolarum mundi possidere 48% totius mundi divitiarum, dum anno 2008 possidebant illi "tantum" 44%. Cum disproportia inter divitissimos et pauperes continuo crescat, anno 2016 possessuri sint Croesi plus quam 50% facultatum mundi.

Ante unum abhinc annum Oxfam nuntiavit 85 divitissimos huius mundi homines possidere idem divitiarum ut 50% pauperrimorum, id est 3,5 miliarda hominum. Nunc numerus decrevit in 80. 

Plica (non tantum) Polonica

Modo de difficultatibus cum ferrovia subterranea Varsoviensi scripsi, hodie lego in actis diurnis de alia re incredibili. Ante enim circiter quinque dies in flumine Vistula, qui rivus longissimus est in Polonia, inventum esse crus humanum alicui amputatum. Repertum crus est in loco circiter 20 chiliometris infra Varsoviam, putabatur ergo ab astynomis fuisse partem cadaveris hominis – citius mulieris quam viri, ut aestimaverunt prima facie periti – quem hominem victimam esse aut cuiusdam infortunii aut, potius, homicidii Varsoviae patrati. Prima investigatione perfecta, dixerunt periti biocolytarum crus saltem per dimidium anni in aqua fluminis mansisse, fortasse etiam spatio nonnullorum annorum.

Hodie autem, post alteram, aliquantulum accuratiorem investigationem, pronuntiaverunt astynomi crus esse... prosthesin!

Sed non tantum in Polonia similia! Legimus ecce cancellariam Germaniae, Angelam Merkel, lapsu linguae modo dixisse, de ictibus Parisiensibus islamistarum narrans, "antisemitismum esse nostram obligationem statalem ac civicam!". Addidit quoque, erroris horribilis insciens: "Idem pertinet ad meschitas ictibus petitas". Scimus cancellariam Merkel dormire per noctem tantum quattuor quinqueve horas; fortasse melius esset, si dormiret longius!

Ceterum, in Civitatibus Unitis Americae (USA) inventum esse tapeti ornanti aedes biocolytarum comitatus Floridensis Pinellas adesse, in clipeo officiali huius comitatus in tapeti picto, sententiam sacram Americanorum aliquantulum errore mutatam. Ita loco "Deo confidimus" (IN GOD WE TRUST) habet tapete scriptum "Cani confidimus" (IN DOG WE TRUST).   

Plica Polonica

Varsovia, urbs mea, his diebus metropolis vero Europaea factura est, nam alteram (secundam) viam traminis subterranei mox mox habebit. Prima via huius traminis strui coepit annos tricenarios vicesimi saeculi, dum usque finem structa apertaque peregrinatoribus (=convectoribus, itinerantibus) est anno... 1995. Certe, interea alterum bellum mundanum habuimus, huic urbi non valde idoneum, nihilominus structio haec satis longa omnibus videbatur.

Nunc autem alteram viam aperturi sunt magistratus nostri. Burgimagistra promisit alteram traminis subterranei viam aperiri ante Nativitatem anni 2014, sed promissum hoc factum esse tempore comitiorum, cum omnes viri (et, ut patet, mulieres) politici multa promittunt. Nunc autem, uno fere mense post id tempus, diurnarii rogant magistratus, cur via altera traminis subterranei Varsoviensis nondum operetur. Responsum esse incredibile: via iam ad motum traminum omnino parata est, paratae quoque septem novae stationes, non paratae autem... latrinae. Aut rectius: nonnullae latrinarum. Latrinae enim in stationibus peregrinatoribus praeditae, omnibus rebus necessariis instructae, primos homines mincturos cacaturosve exspectant. Similiter paratae exspectant sui hospites latrinae speciales, quibus aditus sit tantum operariis traminum stationumque, id est operariis societatis Tramen Metropolitanum Varsoviense. Omnibus scilicet operariis prater... purgatores latrinarum. Hi enim non sunt officialiter operarii huius societatis at pertinent ad alteram (externalem) negotiationem, quae tantum res ad latrinas spectantes in variis locis publicis curat. His operariis ergo lege non licet uti latrinis operariorum traminis subterranei, at propter alteram (interiorem) legem (quae sc. valet in purgatorum negotiatione) non licet iis quoque latrinis publicis (in hoc casu, latinis convectoribus praeditis) uti, latrinis scilicet, quas ipsi purgant! Unde haex lex proveniat, nemo hodie scribit, sed sine dubio sana ista non est – si enim ipsi latrinis, quas purgant, uterentur, magis de iis curarentur, mundiores ergo eas tenerentur.

Utcumque res se habent, viginti plus minusve purgatores latrinarum prohibent duo miliones Varsavianos altera via traminis subterranei uti! Stultitia regnat Varsoviae...

Sexaginta novem convivas veneno mortuos

69 participes silicernii, id est epularum funebrium, in vico quodam provinicae Mozambicianae Tete habiti, venenati ac mortui sunt, postquam cerevisiam domo factam bibissent, cui verisimiliter adesset bilis (=fel, chole) crocodilorum.

Circiter 40 alii silicernii participes in nosocomiis pro vita pugnant.

Biocolytae suspiciuntur coniurationem ad familiam hominis modo sepulti necandam. Non adesse tamen numero coniurantium mulierem, quae cerevisiam fecit, nam ipsa quoque mortua est. Probabiter – putant astynomi – aliquis potioni iam braciatae venenum addidit tempore, cum omnes exsequiis in coemeterio aderant.

De creaturis mirabilibus philologorum

Propter malam lectionem verbi 'reno', quod in veteribus (saec. XIX) dictionariis Latino-Polonis explanabatur plus minusve: 'palla e pelle tarandri aut vulpina facta', in hodierno maximo dictionario Latino-Polono professoris Mariani Plezia (annos 1959-79 in quinque voluminibus prelis dato) vox 'r(h)eno' explicatur 'palla e... pastore Alsatico facta' (Polonice: futro z wilczura). Ream erroris stultissimi partim esse similitudinem duorum nominum Polonicorum, quorum unum pellem vulpinam (wilczura), alterum (wilczur) pastorem Alsaticum/Germanicum (Anglice: German shepherd) significat. Partim, nam reum principalem esse ipsum professorem Plezia (requiescat in pace!), cui in mentem id scribendo non venit Romanos pelle horum canum uti non posse, nam ipse pastor Alsaticus anno 1899 a Max von Stephanitz primum educatus est. Ceterum non tam multae gentes ut puto, praeter fortasse Seres, pelle canina libenter vestiebantur.

Memini quoque professoris (nomen praeteribo), qui, cum scripta quaedam cum discipulis legendo in verbum 'cucumis anguinus' incidisset, studentibus explanavit:

- Nomen id fortasse hic cucumis ob amaritudinem saporis habet, veneni sapori similem.

Tunc unus discipulorum:

- Pace tua, professor, mihi magis videatur cucumerem hunc propter formam nomen 'anguineus' habere.

Cui professor:

- Formam? Sed... quam formam cucumis iste habet?

(Numquam fortasse comedit professor, helluo librorum, cucumerem anguinum, aut si comedit, formam fere spiralem non animadvertit.)

Tertiam, alteri similem, creaturam philologicam esse explanationem notionis 'digitus auricularis', id est minimi palmae humanae digiti. Quem "auricularem" explanavit in libro suo amica mea, ethnologa, esse ob hanc rem, quod gentes variae putaverint eum habere potestatem... "res divinas" audire, cuius rei testes fabellae Grimmianae aut similies. Satis esse – secundum fabellas – ad aurem digitum minimum applicare, ut colloquia mortuorum daemonumque etc. audias.

Ego autem puto digitum minimum, etiam si habeat potestatem "res divinas" audire, optimum omnium quinque digitorum esse ad foramen auris prurientis terebrandum. Haec iunctio "turpis" cum auribus mihi magis etymologice valere videtur quam potestas huius digiti divina.

De Sanctis Magis terrarum Orientis

De Sanctis Magis nihil fere scimus, praeter quod Matthaeus in Scriptura (2:2) dixit eos ad praesaepe advenisse Iesum infantulum adoratum. Dicit Matthaeus: "Ubi est, qui natus est rex Iudaeroum? Vidimus enim stellam eius in oriente et venimus adorare eum". Tria munera adportaverunt – aurum, thus et myrrham – quo facto putantur tres in numero esse, licet ipse evangelista nihil de hac re dixerit. (Sunt tamen, qui putent magos quattuor nisi etiam duodecim fuisse.)

Sine dubio non Iudaei fuerunt, pagani ergo. Verisimiliter, ut magi, e Babylonia, patria astrologorum, oriundi. Traditio mediaevalis eos dominos fecit Europae, Asiae et Africae, unum horum nigrum pinxit necnon nomina omnibus dedit: Caspar (Persice 'thesauri custos', Melchior (Hebraice melek or 'rex luminis') et Balthassar (Babylonice balat-shar-usur 'serva vitam regis') – hic saepissime niger, ut rex Africae, monstratur.

Festum Trium Regum (Polonice Trzech Króli) in patria mea etiam ob hanc rem clarere, quod a regimine communistico depositum (anno 1960), post cladem communismi (a. 1989 factum) denuo ut dies festus officialis reinstitutum esse (licet demum a. 2011). Quae reinstitutio mea sententia error maximus erat, nam nunc pigerrima natio mea dormit ebria ab ipso die vigiliarum Nativitatis (24 Dec.) usque Epiphaniam (7 Ian.), Saturnalia quasi celebrans. (Saturnalia ceterum sive Carnelevarium non magnopere celebramus, comparati Italis Germanisve, maxime autem helluantes tempore... ieiunii antepaschalis, o gens perversitatum plena!) Mihi tempus hoc "somnii hiemalis Polonorum" – cum tot tabernae etc. multos dies clausae remaneant – difficillimum est. Valde ergo gaudeo hodierno festo Trium Regum. Est mihi quasi resurrectio in vitam normalem, id est cotidianam. Nam, ut sociopatha, omnium sollemnitatum sum osor.

In ianuis aedium usque hodie die Epiphaniae creta scribimus litteras KMB (pro Kacper, Melchior, Baltazar, ut Polonice nuncupantur), cum duobus crucibus numeroque anni currentis, ergo hodie: K+M+B 2015. Quod scriptum originem habeat in mediaevali dictione: "Christus (hanc) mansionem benedicat!".

In viis urbium Polonarum pompa hodierno die habetur, cum tribus equitibus partes trium magorum agentibus. Si fieri potest, unus horum camelo pro equo vehitur; bestia infelix frigus decem graduum Celsianorum pati debet.