Ford voluntas tua

Inter historias inceredibiles mihi meisque in schola collegis narratas a magistro linguae Latinae, hodie iam sanctae memoriae domino Arcadio Nelke, aderat etiam fabula de praeclaro conditore praesideque US-Americanae associationis autoraedarum fabricandarum, Henrico Ford. Qui, secundum "scientiam" domini Nelke, olim Romam visendo aditu privato ad papam fructus est, ut eum rogat, utrum... posset papa in textu "Patris nostri" mutare 'fiat voluntas tua' in 'ford voluntas tua'. Pro qua re permagnam pecuniam pollicitus esset.
Fabula sine dubio iocus est, sed iocus iucundus.

Ceterum FIAT esse abbrevationem nominis Italici - Fabbrica Italiana Automobili Torino (Fabrificina Italica Autoraedarum Taurini), nihil cum Latina commune habens.

Incredibilis defectio "cruentae" Lunae

Nocte diei Solis (27 IX), aut potius die Lunae (28 IX) multo mane, horas scilicet nocturnas inter alteram et sextam dimidiam (tunc occidet Luna, tempore Europaeo continentali), videbimus, nos saltem, incolae septentrionalis Terrae haemisphaerae, vero insolitam defectionem Lunae. Tunc enim satelles nostra naturalis in plenilunio erit, ergo totam rotundam ei faciem conspiciemus, sed insuper aderit id tempus perigei annualis (i.e. in puncto manebit Luna, unde ei proxima totius 2015 anni distantia ad Terram – 356.896 chiliometra). Videbitur ergo Lunae incolis Terrae circa 10% maior opinato.

Primum videbimus semi-umbram, cum Luna fiet paululum obscurior. Postea satelles nostra fere omnino evanesciet; fere, nam videbimus porro, toto spatio defectionis, tenuem, quasi subcruentam eius formam (quod phaenomenon Anglice Blood Moon nominatur), plus minusve eiusdem coloris ut Sol oriens aut occidens. Pulcheriima videbitur Luna modo ante occasum, pendens super septentrionali-occidentalem horizontem.

Altera similis occasio – i.e. Lunam defectam in perigeo inspicere – eveniet demum 2033 anno.  

Si cum Iesuitis...

Si cum Iesuitis, non cum Iesu itis.
Tale scriptum, manu ignota pictum, dicitur apparuisse quodam die a. 1845 in pariete Aenipontani Collegii Iesuitarum.
Quod in memoriam adducit historiam aemulationis ardentis inter Iesuitas et Dominicanos - hos illi dicerunt quid commune cum canibus habere; quasi domini+canes, quae etymologia omnino falsa est, nam nomen ordinis ab eius conditore, Dominico de Guzman, vennit, nullis canibus in conspectu. Ceterum, habuerunt dominicani lepidum responsum:
- Tantum communis cum canibus habemus, quantum Iesuitae cum Iesu.

Vasa eluendo memoriae iuvamus

Mulieres multo melius quam viros meminisse "res cotidie agendas" patet ex investigatione peracta a studiosis Birmingham Aston University, ductrice dr Liana Palermo. Scientistae perscrutati sunt centum homines (50 mulieres, 50 viri) aetate inter 15 et 40 annorum; inventum esse mulieres multo citius didicisse indicem rerum agendarum. Meliorem apud feminas facultatem res memoriā tenere dr Palermo explanat cotidiana assuetudine mulierum multo maiores res domesticas agere quam viri, ut obsonia facienda, purgatio habitaculi aut cura puerorum; necesse iis ergo est continuo cogitare de numero et ordine harum operarum.

- Mulieris est meminisse post laborem diurnum necesse fore lac emere aut librum ab amica mutuum sumptum reddere – docet Palermo.

Viris suadet Palermo ad memoriam meliorandam plura negotia domestica agere, ut ex. gr. vasa eluere.
Meminerimus quoque Agatham Christie multa sua crimina invenisse, ut ipsa asseverabat, tempore vasa eluendi.

Num vero Carslbergiani taxonomos Linnaeanos corruperunt?

Saccharomyces cerevisiae esse nomen Linnaeanum fungi unicellularii, qui efficit processum fermentationis cerevisiae, id est sine eo cerevisia non fieret. Inventus est in fine XIX saeculi a Danico physiologo mycologoque Aemilio Christiano (Emil Christian) Hansen, qui anno 1883 ad suum inventum nominandum proposuit nomen Saccharomyces carlsbergiensis, tunc enim munus ei aderat apud maxime Hafniae notam bracinam Carlsberg. Simul alterum nomen proposuit - Saccharomyces pastorianus – in honorem Ludovici (Louis) Pasteur, inventoris processus, quem hodie pasterisationem nuncupamus. Ambo nomina accepta sunt in circulis scientificis, licet officialiter inventum suum Hansen annuntiaverit demum in anno 1908, cum nomen novum proposuit – Saccharomyces monacensis (ab urbe capite Bavarico – Monachium; sed cur ita, ignoro).

Hodie si tale quid eveniret, putaremus Carlsbergianos commisionem taxonomicam Linneaenam corrupisse, ut praeconium secretum [Anglice product placement] cerevisiarum huius bracinae divulgarent. Tunc tamen, credo, nondum in re praeconica bellum tam vehemens inter aemulatores gerebatur, ergo puto Hansen nomine carlsbergiensi usum esse solum in honorem loci, ubi fungus inventus esset. An fallor?

Hodie ut maxime "politice rectum" videatur nomen S. pastorianus.

Quidquid in quinquaginta annos non feceris...

- Quidquid in quinquaginta annos non feceris, non facies - dixit olim oliorum pater mei collegae. Et re vera, non multa postea fecit, licet vixerit porro sat longum tempus.
Econtra Iconoclasta, qui heri decem lustra vitae complevit, facere porro multa sperat. Sed omnia in Dei manibus. Videbimus ergo.

Nuntii Iconoclastae praeteritae (plus minusve) septimanae

Croatia clausit septem ex octo locis transgressus sui finis cum Serbia, postquam 13 milia migrantium hanc terram ultimos dies intraverant. Hungari eodem tempore citissime struerunt nonnullos muros (seu saepes fili spinosi), longitudine 41 chiliometrorum, prope limitem Croatensem.

Fine Hungarico clauso, migrantes ex Oriente in Croatiam Rumaniamve proficiscuntur, ut iter in Germaniam et Austriam pergant. Hungari decreverunt murum novum structum iri in parte limitis sui cum Rumania. Die Mercurii grex 150 Syrorum advenit in Zagrabiam. Croatae declarant se nolle advenis viam impedire.

Die Martis Hungaria omnino clausit limitem sui cum Serbia atque in meridionali parte civitatis decrevit condicionem extraordinariam.

Die Lunae Regimen Hungariae clausit limitem Hungaro-Serbicum prope oppidum Roeszke, quo maior pars immigrantium hanc terram intrare solebat.

Germaniam sequentes, Austria et Slovaquia restituerunt inspectiones peregrinatorum sui fines transgredientium. Diurnarii scribunt de "morte zonae Schengen".

Primum ab anno 1997, cum Austria terra socia "zonae liberi itineris" (Schengen) facta sit, Germania hoc die Solis decrevit inspectiones finium sui cum Austria a biocolytis limitalibus restitutum iri. Causam esse immanem consursum immigrantium, petentium Germanas civitates, imprimis Bavariam.

Magistratus Monachii nuntiaverunt se porro non posse immigrantes accipere. Urbs caput Bavarica solo die Saturni accepit 13 milia peregrinatorum.

Ob immanem displosionem substantiarum chimicarum in Indica urbe Petlawad mortui sunt saltem 88 homines, plus quam centum sauciati. Displosione diruta est taberna, plena cenantium caupona necnon nonnulla horrea.

Multa milia migrantium – imprimis Syrorum, Iraquorum et Afganorum – adveniant cotidie in Serbiam et Hungariam, unde porro petunt Germaniam Austriamque, quae ambae terrae tecta iis praebere conantur. Solo praeterito die Saturni 4.330 migrantes intraverunt Hungaricum oppidum limitale Roeszke; eodem die finem Austriae ad Nickelsdorf transgressi sunt 6.600 homines.  

Vetustissimae radices plantarum repertae in Polonia

In Montibus Sanctae Crucis (vulgo Góry Świętokrzyskie), prope urbem Chielcum (Kielce), studiosi Petrus (Piotr) Szrek, Silvester (Sylwester) Salwa et Gregorius (Grzegorz) Niedźwiedzki invenerunt vestigia petrefacta vetustissimi systematis radicalis plantarum in toto orbe terrarum.

Non multa adhuc scimus de ipsis plantis, praeter quod in locis palustribus nascebantur, verisimiliter in ostio fluminis – tunc enim, ante abhinc 407 miliones annorum, regio Sanctae Crucis, hodie montana, fuit ora maris.

Evolutio plantarum – quae putatur coepisse ante ca. 470 mln annorum – maximi fuisse momenti historiae mundi, imprimis quod iis copia oxygenii satis magna producta esset, ut respirare postea possent animalia homoque.

Montes Sanctae Crucis uberrimae sunt fossilium superstitium – ante quinque annos studiosi repererunt hic, in lapicidinis ad Chielcum, veterrima (395 mln annorum) vestigia quadrupedum in Terra. Etiam historiae novissimae suppeditaverunt hi montes – ceterum humillimi staturā in tota Polonia – inventum magni momenti: in vico Bronocice ad Pinczowiam (Pińczów) reperta est vetustissima omnium (facta manu humana ante ca. 5.500 annos) imago currūs quattuor rotis praediti, bubus ducti. 

De medico veterinario incredibili a me primum viso

Cum nosocomium animalium in Varsoviensi Tribu Cancrina (vulgo Rakowiec) modo cum mea cane visitavi, nam tussi laborasset, incidi in medicum veterinarium, de quo iam diu fabulas audiebam, sed numquam adhuc oculis propriis miracula ab eo facta conspexi. Nunc autem testor: vir hic incredibilis staturae (certe plus quam duorum metrorum), permagnis praeditus manibus palmisque, efficit, ut etiam rabiosissimi canes – mea, deo gratia, canis amat pacem – subito conticescant sinantque huic medico secum agere sicut ei placet; capistro uti necesse omnino non est, omnis canis est in manibus huius medici quasi agnellus! Praeter ipsam staturam, sine dubio animalia terrentem, puto eum energiam quandam "psychicam" emittere, qua bestias ad irritum redigat. Aut thaumaturgus est. 

Nuntii Iconoclastae praeteritae plus minusve septimanae

Tolleno magnus ruit in meschitam urbis sanctae Saudicae Mecca, necans saltem 107 homines.

Propter infusionem immigrantium Austria stitit tramina ferriviaria Budapestinum aliasque urbes Hungaricas petentia.

Macedonia decrevit murum structum iri iuxta fines ipsius cum Graecia, ne migrantes illegales illam terram intrent. Secundum magistratus Scupianses (Skopje), uno praeterito die Lunae Macedoniam contra legem intraverunt septem milia hominum. Similem murum struunt Hungari in limite Serbico.

160 milia migrantium accipere apud se debent terrae sociae UE – decrevit Commissio Europaea.

Sescentes volatus viatorii cancellati sunt die Mercurii in Germania propter operistitium aeroplanigarum societatis Lufthansa.

Propter crisin migratoriam maior numerus civium Britanniae vult hodie Unionem Europaeam exire quam in ea ut terra socia porro manere.

Circiter 200 illegales migrantes prohibiti a biocolytis sunt, quominus insulam Lesbum nave traiectoria relinquerent Graeciam continentalem petentes. De tumultu migrantium nuntiatur quoque ex insulis Cos et Rhodos. Exercitus Graecus agmina specialia in insulas mittit.

Terrae adesse tres biliones (3.000.000.000.000) arborum – docet investigatio studiosorum Yalensium, duce Thomas Crowther. Adhuc numerus omnium arborum terrae putabatur esse plus minusve 400 miliarda, quattuor ergo minor novissimo computu.

Altissimus mons Americae Septentrionalis, McKinley in US-civitate Alaska (6.194 m), nominabitur abhinc Denali, quod est nomen eius apud aborigenes Alaskanos – decrevit praeses USA Barack Obama.

Sex tramina vectoria societatis Eurostar nequiverunt proxima nocte Fretum Gallicum superare propter turbam illegalium migrantium, qui hac via conati sunt Britanniam petere.

De Ernesto David Klein (1899-1983), viro permultarum linguarum

Natus est Castro Zotmar, Hungarice Szatmárnémeti, Rumanice (nam hodie est part Rumaniae) Satu Mare, in Transilvania aut potius hac eius parte occidentali, quae Partium nominatur[1]. Ibi, in familia Iudaea crescens, ut puer nolens volens didicit linguas: Iudaeam (Yidish, cum elementis Hebraicae), Germanam, Hungaricam et Rumanam. Ut puer novem annos natus dicitur meminisse totum Librum Psalmorum. In gymnasio Hungarico optime didicit Latinam et Graecam. Cum quintum decimum annum agebat, ipse – enchiridio tantum utens, sine auxiliis magistri – didicit Anglicam. Ut vir adultus scivit plus minusve quadraginta sermones. In fine vitae scripsit duo dictionaria linguarum, quarum neutra erat lingua eius materna, nempe Anglicae et Hebraicae. Antea, rabbinus Castro Zotmar factus, scripsit plus quam viginti tractatus rabbinicos. Anno 1929 (aut, secundum alium fontem, 1931) ut rabbinus migravit Novum Castrum (Nové Zámky Slovacorum) migravit, quae urbs anno 1938 a Hungaris rapta nomen mutavit in Érsekújvár. Anno 1944 in ergastulo concentrationis Dachau inclusus est, ubi deo Gratia ei vitam servare contigit – pater tamen et mater eius, necnon duae trium soroum, necati sunt in ergastulo Auschwitz. Sola una soror ei e propinquis viva remansit, quae adhortata eum est totum se dedere studiis etymologicis, quae studia tam valde a pueritia fere amabat. Mox emigravit Lutetiam, deinde in Canadam. In prima pagina dictionarii etymologici linguae Anglicae scripsit haec pulchra verba:

Utinam hoc dictionarium, quod tam vivo modo monstrat affinitatem et mutuas iunctiones nationum mundi, eodem modo ut iunctae sunt earum linguae, faciat homines sibi invicem proximiores, sincere quaerentes pacem in terra nostra.

---

[1] Quod nomen originem trahit e verbo Latino caece (?) excerpto e titulo regis Hungariae, Iohannis II Sigismundi Zápolyá: Joannes, serenissimi olim Joannis regis Hungariae, Dalmatiae, Croatiae etc. filius, Dei gratia princeps Transsylvaniae ac partium regni Hungariae.

De sexu Pythonis (necnon Godzirae)

Ovidii "Metamorphoses" legendo obiter notavi poetam ad Pythonem Delphicum describendum uti genere feminino, ut ex. gr. Met. I, 454: victa serpente. Simili modo tractaverunt hanc bestiam nonnulli scriptores Graeci, ut patet e dictionario Liddell-Scottiano:

Πυ_θών , ῶνος, ἡ,= Πυθώ, Il.2.519, h.Merc.178, Simon.125, Pi.O.6.48, S.OT152 (lyr.), Ar.Ra.659, al.

Plerisque tamen in locis scriptorum antiquorum "vir" est Python.

De hac mea "inventione" certiores feci sodales Gregis Latine Loquentium. Quorum Thomas Coloniensis respondit mihi talibus verbis:

Inveni haec in lexicis: Python, -onis m est nomen serpentis, quam/quem Apollo necavit ("serpens" est generis communis). Hoc fecit in regione, cui est nomen "" Pytho, ūs f". (Graece Πυθώ sive Πυθών, ambo generis feminini).

Videte lexicon Latino-Theodiscum Georges:

[2109] Pȳthō, ūs, f. (Πυθώ), ältester Name der Gegend von Phocis am Fuße des Parnassus, in der die Stadt Delphi lag, später auch Name der Stadt selbst, Lucan. 5, 134: dah. Delphica Pytho, Tibull. 2, 3, 27. – Dav.: A) Pȳthicus, a, um (Πυθικός), pythisch, apollinisch, delphisch, Apollo, Liv.: oraculum, sortes, Liv. – B) Pȳthius, a, um (Πύθιος), pythisch = delphisch, apollinisch, 1) adi.: incola, Apollo,Hor.: Apollo, Cic.: so auch deus, Prop.: oraculum, Cic.: regna, die Stadt Delphi, Prop.: Pythia vates (s.no. 2, b), Iuven. – 2) subst.: a) Pȳthius, iī, m., der Pythier, v. Apollo, Vell. 1, 2, 1. – b) Pȳthia, ae, f. (Πυθία, sc. ἱέρεια), die Priesterin des Apollo zu Delphi, die die Orakelsprüche auf dem Dreifuße sitzend erteilte, die Pythia, Cic. u.a. – c) Pȳthia, iōrum, n. (τὰ Πύθια, sc. ἱερά), die pythischen Spiele, die zuerst alle neun, dann alle fünf Jahre auf den krissäischen Feldern bei Delphi zu Ehren des pythischen Apollo gefeiert wurden (weil er die Schlange Pytho erlegt hatte), wobei namentlich ein Lobgedicht auf den Sieg Apollos gesungen wurde, Ov., Plin. u.a.: Pythia vincere, in den p. Sp. siegen, Vitr. 9. pr. 1.
[2109] Pȳthōn, ōnis, m. (Πύθων), I) eine große Schlange bei Delphi, die Apollo tötete, weshalb er den Beinamen Pythius erhalten haben soll, Ov. met. 1, 438. Lucan. 6, 408 sqq. Claud. in Ruf. 1. praef. 1. Hyg. fab. 53 u. 140: Genet. Pythonos, Varro LL. 7, 17: Akk. Pythona, Prop. 4, 6, 35. Ov. met. 1, 460. Lucan. 5, 80. Diom. 495, 3. – II) appell.: a) der Wahrsagergeist, Vulg. 1. regg. 28, 7 u. 8. – b) derWahrsager, Vulg. deut. 18, 11. Vulg. 4. regg. 21, 6 u.a. – attrib. = wahrsagerisch, spiritus pytho, Vulg. act. apost. 16, 16.

Nescimus ergo pro certo, utrum Pytho "vir" an "femina" fuerit. Ego, praesagitione potius quam scientia ductus, suspicor feminam, nam feminas patet melius vaticinari, ut Sybilla, apud Graecos Romanosque saltem – apud Hebraeos plures habemus prophetas masculini sexu.

Ceterum, de sexu bestiarum cum loquamur... Godzillam Godziramve Iaponum esse virum, licet omnes fere Occidentales eum, propter –a finale, feminam esse putent; –a enim in fine nominum – et praenominum, et nominum gentilium – Iaponicorum saepe ad viros spectat. 

Apud nostrates meos autem Sphinx contra veritatem bestiam masculini sexus putatur, nam finis verbi -inks auribus Polonis sonat masculine, licet ipsi nullum verbum habeamus ita desinens!

Novitates scientiae & technologiae

Arborum cornucopia

Terrae adesse tres biliones - sive tres triliones, si morem computandi Anglosaxorum adoptemus, id est 3.000.000.000.000 arborum – docet investigatio studiosorum Yalensium, duce Thomas Crowther. Adhuc numerus omnium arborum terrae putabatur esse plus minusve 400 miliarda, quattuor ergo minor novissimo computu. Calculatio Crowtheriana accuratior tamen prioribus censetur, nam Yalenses usi sint accuratioribus photographematis satellitaribus.

Patet ergo per quemque hominem statisticum adesse 420 arbores.

Alii studiosi monent etiam hunc numerum verum non necessarie esse, praesertim quod a Crowhter et collegis eius investigabantur accuratius tantum regiones septentrionales – Americae et Eurasiae – at minus caute silvae densissimae Congonis, Sinarum, Austrialiae et Indiae.

Ceterum, putant Yalenses hominem caedere unoquoque anno circiter 15 miliarda arborum, dum plantat homo eodem tempore tantum 5 miliarda. In comparatione cum tempore ante abhinc 11 milia annorum, i.e. ultimae aerae glaciariae, habemus solum aliquantulum plus quam dimidiam partem arborum, quos tunc habebamus.

Nulla salus praeter... abstinentiam

Aquam bibere non satis est ut crapula expugnetur. Ita scientifice invenerunt – licet quisque, putares, bibulus id ipse bene sciret – studiosi Batavi et Canadiani, postquam percontati essent octingentos (800) homines qui "crapulam habere plus minusve regulariter soleant". Inventum hac percontatione esse aquam nullam effectum ad dolorem cerebri deminuendum habere; iam melius esse – putant 54% indagatorum – tempore bibendi satis escae adipatae necnon postero die mane copiosum ientaculum sumere. Optimam tamem solutionem huius problematis esse... non omnino, aut saltem modice, bibere.

De "inventione" Batavorum Canadianorumque disputabatur modo Amstelodamiae, tempore congressus Europaei Collegii Neuropsychopharmacologiae.

Eodem fere tempore alii studiosi, Universitatis Studiorium Birminghamiensis, invenerunt bonum effectum aquae ad corpus macescendum. 84 homines obesos iussos esse ante quemque cibum saltem dimidiam litram aquae bibere. Post duodecim septimanas quisque horum in summa intermedia amisit 4,3 chiliogramma corporis.

Iunctio aeria phylarchatis Dubai et Panamae

Longissimum iter aerium mox aperietur viatoribus inter phylarchatem Arabicum Dubai et Panamapolin in America Centrali. Iter sine ulla interruptione durabit 17 horas 35 minutas. Viatores vehentur aeronavibus generis Boeing 777-200LR. Panamapolin esse "nodum aerium" magni momenti Americae Centralis et Meridionalis.

Cepam secare sine lacrimis

Studiosi Britanni repererunt, secundum acta "Daily Mail", modum cepam secare sine ullis lacrimis simul producendis. Satis esse, dicunt, cepam in frigidario (temperie minori quam zero graduum Celsianorum) congelare spatio 15 minutarum.

Soror maior obesitate laborat

Studiosis Universitatis Studiorum Aucklandensis (in Nova Zelandia) contigit invenire mulieres, qui sorores minores natu habeant, 20-40% saepius quam aliae feminae obesitate laborare. Hoc didicerunt studiosi 13 milibus parium sororum Suecarum a se investigatis. Explanare Aucklandeses hoc phaenomenon conantur, dicentes tempore primae praegnationis corporem matris non omniam materiem vitae salubrem feto adferre (multo maiorem autem copiam talis materiei tempore alterius tertiusve graviditatis), praesertim quod spectat ad substantias regentes ordinem in corpore pinguedinis glycosique.  

Caffea contra impotentiam

Viri qui caffeam regulariter – duo pocula per diem – bibunt, 42% minorem probabilitatem subeant impotentiā sexualli laborare. Ita putant academici Texiani, quattuor milibus virorum a se investigatis. Duo pocula tamen auream mediocritatem hic esse, nam si plures bibis, non porro contra impotentiam naturā armatus eris. Coffeina quoque putatur effectum habere ad feminas instigandas ad Venerem colendam – ita dicunt effectus investigationis cuiusdam anni 2006, licet effectus hi pertineant solum ad mulieres irregulariter caffeam bibentes.

Ex libris: biographia J.L. Lewis sive de suibus ventum videntibus

In libro "Jerry Lee Lewis. His own story" (Jerry Lee Lewis. Historia ipsius), auctore Rick Bragg, musicus rock-and-rollicus memorat inter alia collegam sui, Johnny Cash, cui, cum multum amphetaminae hausisset, disputare tecum lubebat, utrum, exempli gratia, sues sint sola animalia, quibus facultas adsit ventum videndi.