Signum @ (quod primum erat ligatura Medii Aevii
litterarum 'a' et 'd', significantium verbum 'ad' Latinum) maxime gratum apud
internautas fuisse et esse ultimos viginti plus minusve annos, praesertim adhibitum
in inscriptionibus epistularum electronicarum. Ubi, puto, per errorem
adhibentur, nam minime 'ad' significare volunt, sed 'in' (sicut Anglicum 'at');
in inscriptione scilicet marcus.tullius@hotmail.com signum @ pro
'in' utitur, dum 'ad', si omnino, in intio inscriptionis lateat - id est: litterae
mittendae AD Marcum Tullium, cui computus adest IN domo servatoria Hotmail.
Recte autem adhibetur signum @ in pagina Facebookiana,
ubi cum quis scriptor ad commentaria sibi a pluribus lectoribus missa respondere
velit, saepe scribit @xxx, @yyy, id est ad dominum/dominam xxx (respondeo talia
et talia), ad dominum/dominam yyy (dico talia et talia).
De ipsius signi usu hactenus, nunc de eius nominibus in
variis linguis. Quorum maxime iucunda infra enumero (ordine: lingua-transcriptio-significatio):
- Batavica: apenstaartje (caudiola
simiae)
- Armeniaca: snik (catulus)
- Albaruthenica (Belarussica): slimak
(cochlea)
- Bulgarica: klyomba (nihil
aliud[???])
- Serica: xiao laoshu (rattulus)
- Bohemica et Slovenica: zavináč (aringus convolutus [Anglice: rollmop])
- Finnica: kissanhäntä (cauda felina) aut miukumauku (mau mau
[sonus cattorum])
- Germana: Klammeraffe (simia aranea [nomen Linnaeanum: Ateles])
- Neograeca: papaki (anas parva)
- Hungarica: kukac (vermis)
- Italica:
chiocciola (cochlea)
- Iaponica: naruto (crustulum
narutomaki)
- Kazacha: aykulak (auris lunaris)
aut it basy (caput caninum)
- Coreana:golbaeng-i (cochlea
marina [nomen Linnaeanum: Buccinum undatum])
-
Norvegica: snabel a (alpha-proboscis)
- Turcica: koç (aries)
- Ruthena (Ucrainica): pesyk (canicula)
Hispanico et Lusitano sermone usurpatur nomine “arroba” quod ad ueterem unitatem mensurae metricae (molis) pertinet. haec enim mensura symbolo @ significabatur.
OdpowiedzUsuń