Cum mense Septembri maxima ebrietate laborarem ac scirem iam "uxorem" me reliquisse, coepi ad amicas varias interretialiter epistulas mittere, rogans ut Venerem una coleremus, matrimonium faceremus, liberos haberemus etc. Certe, valde ebrius talia verba scripsi misique ad, puto, 4-5 mulieres.
Una me de indice amicorum delevit. Una... assensa est ad stuprum, sed antequam rem fecimus, sobrius factus sum. Alterae simpliciter me irriserunt.
Cum una harum, nomine Iulia, commercium epistularum mihi erat speciale:
Ego: Visne mecum dormire?
Iulia: Quid???
Ego: Ego tecum dormire valde volo. Matrimonium inire, si vis. Liberos habere...
Iulia: Nimis vetus sum ad liberos habendos.
Ego: Non vero tam vetus.
Iulia: Sed... cur haec dicis? Ebrius es?
Ego (mentiens): Minime!
Iullia: Ergo... Tantopere tibi... placeo?
Ego (mentiens): Minime!
Iulia: Cur ergo?
Ego: Nam... numquam cum ulla Iulia dormivi. At colligere nomina mulierum me delectat.
xxx
Certe nihil factum est inter me et Iulia, licet adhuc hilares epistulas ad se invicem mittamus. Mentitus autem sum dicens mihi eam non placere, nam forma eius corporalis maxime videtur mihi alliciens (est forma specialis, facie tristitiae plena; alii viri verisimiliter eam pulchram non putent, mihi videtur pulcherrima). Sed... scio pro certo mentes animasque nostras inter se minime congruere. Ceterum, nimis recens est vulnus "uxoris" amissae. Sobrius verisimiliter non possim nunc cum aliqua alia muliere dormire, sit formosissima.
Sed dicunt tempus mederi omnia. At... tempus fugit. 52. ago vitae annum. Mente tamen me puto maxime sedecim annos natum.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz