Probatne scientia Deum adesse an non? – disputatio studiosorum US-Americanorum

Valde olim clarus studiosus physicae theoreticae, doctor Michio Kaku, unus creatorum theoriae chordarum (docentis adesse mundo, sive "superspatio", 11 universa seu dimensiones), modo nuntiavit theoriam hanc clare monstrare mundum a Deo creatum esse.

- Est mihi certum nos vivere in mundo, qui regitur principiis creatis – scribit dr Kaku, cui munus cotidianus est studiosi Neoeboracensis City College, in symbola recenti. Quae principia, addit, formata sunt ab universali intelligentia ac non esse fortuita.

Voluntatem Dei monstrant, eius sententia, inter alia quoque experimenta cum primitivis semi-radialibus tachyonibus.

Et hic difficultas. Nam tachyones – ut respondet ad revelationem Kakuanam Jay Wile, qui nuncupat se "et studiosum, et Christianum, sed non Christianum studiosum" – esse particulas hypoteticas: nescimus adhuc utrum re vera adsint an non. Si adsunt, movere debeant cum velocitate maiore lucis, ergo... esset difficillime experimenta cum iis facere.

- Deum esse mathematicum, cuius mens sonat musica creata undecim dimensionibus "superspatii" – nuntiat sollemne Kaku.

Wile respondet, Kaku – omni laude pro eius pristinis laboribus servata – hodie magis celebritam televisificum quam verum scientistam esse.

At mihi Kakuana revelatio in mentem adducit Ciceronianum: fors viderit, aut si qui est, qui curet, deus, sive Apuleianum: quod est... lex in urbe, dux in exerciitu, hoc est in mundo deus.