De horrore novi anni

Rogatio: Quid communis mihi est cum veteribus Aegyptiis, qui vixerunt quattuor aut quinque milia ante me? Responsum: Horror novi anni.

Ut docet in sua novissima symbola prof. Andrea Niwiński, quattuor ultimos dies exeuntis anni necnon ipse primus dies novi anni fuerunt in veteri Aegypto tempus non tam felicitatis quam crisis, incertitudinis, sollicitationis, inquietae expectationis temporis advenientis – quis sciret quod annus hic novus secum portaret. Fuit haec expectatio passiva – homines abhorrebant tunc a quibuslibet consiliis de rebus faciendis. Omnino aliter quam hodie, cum promissa novi anni omnes fere facimus – promissa in 99% casuum vana. Iudices autem in Aegypto solebant spatio horum quinque dierum casus agere, quae alio, "normali" tempore difficiles ad diudicandum viderentur. Aliter omnis labor, ut in agro, taberna etc., prohibebatur.

Sed et Europaei non semper solebant hilariter celebrare ultimam noctem (diei sancti Silvestri) veteris anni. Fabula fert morem hilariter hanc noctem celebrare fuisse effectum superati timoris AD 1000, regnante papa tunc Silvestri II. Omnes enim tunc timuerunt finem mundi advenientem at videntes post mediam noctem mundum porro viventem, coeperint ludere in viis maximo cum gaudio. Sed re vera ultima nox anni – in nonnullis linguis, ut Polona, nota ut "nox Silvestris" - nomen suum ducit a papa Silvestri I, qui ultimo die AD 335 mortuus est; inde festum eum commemorans ultimo anni die constitutum est. Celebrare autem ludendo, saltando & bibendo hanc noctem coepimus demum in fine... XIX saeculi, primum in domibus divitum.