Nuntii "Ephemeridis" praeteritae septimanae

Secundum biocolytas Nepalenses, numerus victimarum tremoris terrae in Nepalia et Tibetia fieri posse fere quattuor millium (4.000). In labina nivis sub Monte Everest facta 18 homines vitam amiserunt,  7.180 sauciati sunt, quorum in numero permulti alpinistae peregrini.

Coffea effusa in instrumenta volandi ab uno gubernatorum effectum est, ut aeronavis praesidis Serbiae Tomislav Nikolic, qua Romam petebat, ut cum papa Francisco sermocinaretur, debuit Singidunum (Beograd) redire, ne calamitas aeria eveniret. Unum trium motrorum aeronavis generis Falcon 50 fungi cessavit, cum navis super Adriatico volabat.

Celeritate 603 chiliometrorum horalium cucurrit tramen Iaponicum "magneticae levitationis" (Maglev) currendo super crepidine experimentali ad Tochium; adhuc maxima celeritas traminis erat 590 chm/h. Ad usum periegrinatorum celerrimum tramen mundi datum iri anno 2027. Tunc iter 286 chm inter Tochium et Nagoya durabit solas 40 minutas (hodie, usu traminis Shinkansen, 88 minutas). Magnetica levitatione propulsa tramina 10 centimetris super crepidine "volant".

Mufti principalis urbis Ancyrae Mohammed Gormaz permisit fidelibus usum chartae hygienicae ad intimas partes corporis purgandas, sed tantum in his locis terrae Turcicae, ubi desit aqua currens – nuntiant acta "Hurriyet". Alibi chartis hygienicis utentes musulmani anathemate porro sunt puniendi.  

Norvegia ut prima terra mundi habebit totam radiophoniam digitalem. Ab anno 2017 nulli stationi radiophonicae licebit per aethera programma suum emittere. Rectores stationum hoc facto gaudent, credunt enim se ad plures auditores perventuros.

Anno 2018 aut 2019 Iapones verisimiliter missuri sunt automaticam navem cosmicam (sine sc. astronautis) in Lunam – nuntiavit Iaponica Agentura Cosmica JAXA.

Muhammad Mursi, quondam primus democratice electus praeses Aegypti necnon dux Fraternitatis Musulmanae, damnatus est in 20 annos carceris propter instigationem anno 2012 tumultus populi, in quo 11 homines mortui sunt. Simul 12 alii actuosi Fraternitatis eadem poena damnati sunt. Praeterito autem die Lunae 22 "fratres" capite damnati sunt propter incursum ignivomum in castra biocolytarum Cairo. Mursi, anno 2001 in munus praesidis electus, post unum annum a militibus depositus est.

Mures Russos currus loricatos Germanorum superasse

In quodam loco interretiali Polono legi modo de muribus, qui mense Novembri 1942 anni reddiderunt inopes currus loricatos Germanorum urbem Sovieticam Stalingrad adgredientium. In Wikipedia quaesivi paululum et inveni agi hic de  XXII. divisione cataphracta exercitus Germani (Wehrmacht) duce generali Ferdinando Heim, quae divisio – secundum Antonium Beevor, praeclarum Britannicum historicum, peritum pugnae Stalingradensis – tempore ictus Sovietorum (sub operatione Uranus) habebat, aut saltem se habere putabat, tantum triginta veteres curros cataphractos generis Panzer 38 t ad pugnandum aptos, ceteris curribus in proeliis praeteritis amissis. Sed etiam hi triginta nihil valebant, nam ultimas praeteritas septimanas divisione in uno loco (prope vicum Petshany) manente, multi currus contra gelum ac pluviam stramento protegebantur. At stramen ad se attraxit mures, qui postea in ipsis curribus latebant capulos electricos rodentes (materiam scilicet insulativam devorando). Ita factum est, ut multi horum curruum moveri non possent, ut ad ictus Sovieticos responderent. Diebus 19-22 mensis Novembris divisio XXII. de facto omnino deleta est curribus cataphractis generis T-34 (qui multo praestabant Panzer 38 t) I. corporis cataphracti Sovietorum; vicina Germanis iisque socia I. divisio loricata Rumanorum destructa est eodem tempore proportione 60%.

Officialiter XXII. divisio de indice exercitus Germani deleta est mense Aprili 1943 anni. 

De Iacobo Adams, qui crisin providit

Quis primus gentium providit crisin hypothecariam annorum 2007-2010, qua totus orbis terrarum tantopere laborabat atque effectus cuius usque hodie sentiamus, crisin scilicet maximam post "Magnam Depressionem" anni 1929? Respondeo: crisin hanc futuram iam anno 1991 vaticinatus est Iacobus (James) Adams, amicus quondam meus US-Americanus, qui tunc, ut puto, nondum opus suum doctorale in arte oeconomica ad finem perfecit in Universitate Statali Civitatis Ohio (OSU).

Ego enim, tunc diurnarius iuvenis Polonus, rogavi Iacobum, ut ad usum actorum diurnorum, ubi munus mihi erat (nomine "Gazeta Wyborcza"), scriberet aliquam symbolam-suadelam "oeconomiae periti Americani", qua nos Poloni, qui modo semitam capitalisticam sequi coepimus, disceremus optimas vias ad progressum oeconomicum attingendum. Re vera volui, ut scriberet quodlibet – ita tantum, ut rector meus videret me homines peregrinos alicuius momenti nosse.  

Tunc, inopinate, James Adams post nonnullos dies misit nobis symbolam docentem... quos errores oeconomia Poloniae evitare deberet, ne in insidias veniret, quibus Civitates Unitae haerebant. Explanavit se dicere de nimia copia pecuniae creditae data hominibus vel societatibus aedes novas empturis, qui homines quaeve societates pecunia praesenti carebant. Descripsit totum processum "pustulae hypothecariae" formandae, quae pustula, dixit, uno die rumpetur. Dixit quoque, si bene memini, de internali aere alieno giganteo ac citissime crescente, quod aes alienum adhuc nutrire posset maxima oeconomia mundi, sed, commonebat, usque diem quendam finalem.

Symbolam divulgavimus, licet putaremus auctorem delirare, sicut multos alios Americanos nimia luxuria fessos (ut e.g. Noam Chomsky) – tunc habebamus Civitates Unitas entem certissimum, errrore immunem, ipso papa sanctiorem.

Sed omnia, quae providit Adams, re vera postea evenerunt. Fortasse non solus erat oeconomistarum, qui has res animo iam tunc prospiciebant, sed... ego de aliis non audivi.

Cum Iacobo hodie deest mihi pro dolor commercium epistulare; olim conatus sum eum per interrete invenire, sed nomen James Adams est apud Americanos plus minusve tam crebrum quam nomen Rex inter canes Polonos. Pace tua, James, qui praemio Nobeliano donari esse debes. Fortasse uno die de te omnes audiemus.    

Silurum militem cohortis SS devorasse!

Corcodillos alligatoresve adhuc in Polonia non habemus, sed...

Acta Israeliana "World News Daily Report" nuntiant duos hamiotas Polonos – nominibus Alfons Brzozowski et Marek Zdanowicz – prope urbem Lugidunum (vulgo Krosno Odrzańskie) in fine Polono-Germanico expiscati sint de profundis fluminis Viadrus (Odra) silurum giganteum pondere 205 chg, longitudine 368 cm; aetatem piscis ichthyologi deinde aestimaverint esse nonaginta saltem annorum. In visceribus autem siluri invenerint hamiotae partim consumpta quaedam ossa humana – ut calvaria, dentes – necnon... insigne metallicum cohortis SS (aquila Germanica), quasi silurus hic (quae bestia in multis linguis nomine "piscis-cattus" nuncupatur) anno 1945 seu paululum prius militem Germanum aut vivum aut cadaver eius devoraverit.

Certe hunc nuntium iocosum esse atque omnino ficticium, licet scriptum sit quasi nuntius verus. Talia enim, ficticia incredibiliave, divulgat "World News Daily Report". Nota biographica ipsius auctricis, Barbarae Johnson – quod nomen quoque videtur iocosum esse, simile Barbarae Piasecka-Johnson (1937-2013), heredis fortunae possessoris complexus mercatorii Johnson & Johsnon – dicit eam iuvenem mulierem esse, quae antea munere fungebatur histricis pellicularum pornographicarum. Nulla vestigia siluri gigantei modo capti apparent in ephemeridibus Polonicis, ceterum maximus piscis huius generis adhuc captus est in Italico flumine Pagus, pondere 135 chg.

Nihilominus symbola "World News Daily Report" excitavit discussionem interretialem hamiotarum ceterorumque lectorum de siluris, utrum scilicet simile quid fieri possit. At nonnulli hamiotarum dicunt id fieri posse! Multi enim amatores piscaturae asseverant se vidisse in fluminibus aut lacubus silures "multo longiores quam tria metra", sunt, qui de quinque metrorum piscibus a se visis dicant (talis silurus pondere esset ca. 300 chiliogrammatum). Maximi horum piscium nuntiantur re vera aquis Poloniae occidentalis, ergo quoque flumini Viadro, adesse – optime ita locum Lugiduni Israeliani facti-fabricatores elegerunt!

Notum esse siluros interdum aves aquatiles – ut anates – ore capere, at nonnulli dicunt etiam parvos canes in aqua ludentes sive natantes quoque bestiis his aggressos esse. Secundum "Der Standard", ephemeride Austriaca minime iocosa, in Danubio ad Hungaricam Arrabonam (Győr) anno 2009 hamiotae pedem captam esse a siluro quodam, qui piscis deinde conatus est hominem demergere ac non multum tunc affuisse quin bestiae id facere contingeret!

Ceterum, in discussione lectorum symbolae Isrealianae inveni opinionem:

- Cur tantum unum [sc. militem SS] devoravit???

Nuntii breves "Ephemeridis" praeteritae septimanae

Usque 700 homines mortui sunt in nova calamitate navis, qua migrantes illegales ex Africa Siciliam petentes vehebantur.

Planetae Marti adesse aquam liquidam. Vehiculo Curiosity, quod superficiem planetae investigat, contigit in extracto specimine glaebae invenire particulas aquae valde salsae. Adhuc scivimus Marti adesse copiam aquae forma glaciei. Hic nuntius maximi momenti est futuris astronautis - planetae Martis colonis.

Praeses Russiae, Vladimir Putin, approbavit venditionem Persis missilium antiaerariorum S-300, licet sanctiones contra Iraniam adhuc de iure valeant. Propter sanctiones emptio valoris ca. 800 mln USD, initialiter anno 2007 decreta, usque nunc perfici non potuit. Secundum USA, Russia nimis cito cum Irania agit, non exspectans abolitionem officialem sanctionum a Consilio Securitatis Nationum Unitarum.

Mortuus est Guenther Grass, scriptor Theodiscus, auctor "Tympani laminei". Grass natus erat Gedani (nunc Polonorum, tunc a Germanis imprimis inhabitato) ante 87 annos. Homo erat controversiis plenus: ante nonnullos annos divulgatum esse eum sub fine belli sua sponte militare in cohorta Hitleriana Waffen SS, licet se postea ut fautor pacis ardentissimus lectoribus preabebat; ossor quoque erat anno 1989 reunificationi Germaniae.

Norvegia, Suetia et Helvetia terrae sunt, ubi cives maxime sui vita gaudeant - patet e hornotino demoscopio societatis Imperativum Progressus Socialis (Social Progress Imperative), quo condiciones vitae in 133 civitatibus investigabantur. Quartum in hoc indice locum tenet Islandia, deinde Nova Zelandia, Canada, Dania, Batavia, Australia et Britannia.

Saltem 400 profugae ex Africa Italiam petentes vitam mergendo amiserunt, postquam navis, qua vehebantur, fracta est prope litus Libyae. 150 homines salutem attulerunt naves longae Italorum. Cadavera mortuorum lacerabant, secundum testes oculatos, canes marini.

Centum tonnas (100 t) monetarum argentearum e navi fracta in fundo Oceani Atlantici iacente sustulerunt periti societatis "Deep Ocean Search", duce John Kingsford, cognomine Thesauripeta noto. Navis "City of Cairo" immersa est anno 1942, postquam torpedine navis submarinae Germanorum U-68 icta esset, cum iter Acroteriopoli (Cape Town) in urbem Recifas (Recife) Brasilianorum faciebat. Recuperationem argenti, hodiernae valoris 50 mln euronum, mandavit ministerium thesauri Britannorum. Fracta "City of Cairo" iacet in altitudine 5.150 metrorum; antea nemo tam alte immersas naves petiverat.

Vetustissima instrumenta mundi, lapides scilicet sectiles aetate 3,3 milionum annorum, inventa sunt in Chenia ab archaeologis duce Sonia Harmand, nuntiavit ipsa in conventu Americanae Societatis Palaeoanthropologicae. Adhuc vetustissima utensilia nobis nota – lapilli fluviatiles acerrimo margine praediti, inventi in Tanzanico situ culturae Olduvayensis – putantur esse 2,6 mln annorum et ab hominibus habilibus adhibiti. Lapides novissime reperti tamen ad tempus spectant, cum homo habilis (ne dicamus de homine sapienti!) nondum exstabat, at adhibiti esse creduntur ab eius avibus-hominidis; ipse enim homo habilis evoluisse putatur ante abhinc circiter 2,8 mln annorum.  

De "Jin Ping Mei", sive pornographia Serico-Latina

Jin Ping Mei, id est Flos pruni vasi impositus, esse titulum libri omnibus fere Seribus noti, licet multi horum clam eam legerint. Fabula – saeculo XVI scripta auctore ignoto – narrat de vita Ximen Qing, negotiatoris et magistratus divitissimi, simul viri satyriasi (nimia sexualitate) laborantis, qui, licet sex uxores habeat, multas cortisanas domi tenet ac sexualiter aggredi conatur servas, vicinas necnon uxores sui collegarum, non abhorret quoque a pueris. Est ceterum homo valde crudelis, dolosus, fallacias componendi artifex.

Jin Ping Mei – opus giganteum trium partium – esse primam in litteratura Sinica "fabulam realisticam", describentem crudelitatem vitae, corruptelam et depravationem morum imprimis magistratuum, sed quoque omnium fere civium – pingit picturam societatis ebrietate, intemperantia et fraudibus plenae .

Per multos annos – usqe annum... 1980 – liber aut omnino aut partim vetitus erat a regimine Serico, officialiter propter pornographiam, id est licentiose, nisi etiam cinaedice, descriptam Venerem. Multi tamen putant veram causam fuisse condemnationem morum regentium. Utcumque res sese habent, liber scatet "vivis" descriptionibus fututionis, lingua insuper satis impudica narratis. In Germania Hitleriana Jin Ping Mei in rogis comburebatur.

Nobis, linguae Latinae amatoribus, Jin Ping Mei est quoque alicuius momenti, quia prima huius libri versio Anglica (Golden Lotus inscripta), anno 1939 edita translatore Clemente Egerton, partes maxime pornographicas non Anglice sed Latine reddit. (Simili ratione ductus translator Iaponicus reliquit has partes in originali lingua Serica, quam eruditi tantum Iapones discebant, quasi classicam linguam Remoti Orientis.) Mihi pro dolor non contigit librum Egertonianum in manibus habere, sed... fortasse operae pretium esset solas has partes Latine redditas in quodam situ interretiali edere? 

Hispania regina nova ciconiarum?

Hoc anno, primum post multos annos, Polonia verisimiliter amittet titulum maximae terrae patriae ciconiarum, nam numerus harum avium migrantium – quae hieme in Africa septentrionali degunt, vere autem regiones boreales Europae petunt – circa Vistulam nidificantium nonnnullos hos proxime preateritos annos deminui observatur, dum eodem tempore crescit copia ciconiarum nidificantium apud Hispanos.

Causa huius phaenomeni – quod in Polonia observatur iam ab anno 2004 – ignota manet. Nonnulli putant causam esse "meliorationem" agrorum, qua agri sicciores redduntur, at ciconiae – qui vescuntur magna e parte ranis, anguibus et aliis animalibus in pratis viventibus – amant imprimis loca aquatilia aut palustria. Sed, contradicunt alii, in Polonia "melioratio", ut historice dicitur, agrorum, non porro tam vehementer his annis propagatur.

Alii accusant mores gentium terrarum, super quas ciconiae bis in annum praetervolant, ut Libanus, ubi ciconias plebs venari solet. In Polonia autem ciconiae sacrae – sicut apud Indos vaccae – habentur, propter superstitionem rusticorum eas pueros neonatos hominibus adferre.

Quodcumque res sese habent, numerus ciconiarum in Polonia nidificantium descrescit. Anno 2004 habuimus 52,5 milia nidorum, modo praeterito 2014 anno – tantum 45 milia. Verisimiliter maiorem numerum nidorum habebunt hoc anno Hispani, cum eodem tempore casus, at sat magnus, numeri ciconiarum in Polonia nidificantium porro exspectatur.  

Ego ipse in praedio meo parvo in occidentali parte Poloniae nidum ciconiarum – in pili electrici summa parte – habeo, ubi uno quoque anno – etiam hornotino – par harum avium sat magnae staturae pullos suos educunt. Est mihi iucunde intueri oculis propriis usque mensem medium Augustum, cum Africam hiemandi causa petunt, activitates "meae" familiae ciconiarum. Utinam maneant mecum, etiam cum Hispani palmam tenent. 

Lectu digna observatio de Tibullo

Tibullo nunc incumbo, post duorum mensium excruciatus Horatianos Vergilianosque. De cuius vita talem notam in "Lexicone scriptorum antiquorum" (Polonice scripto, auctrice Anna Świderkówna) inveni: Licet viveret in temporibus maxime tumultuosis [circiter 54-19 a. Ch. n.], eventus hi nullum vestigium reliquerunt in scriptis eius. Solus est huius temporis poeta, qui ne semel quidem nomen Augusti memoret.

De experimento Calhouniano

Non multi nostrum umquam audiverunt de experimento perfecto annos quadragenarios praeteriti saeculi ab ethologo US-Americano John Calhoun (1917-95), licet nonnulli putant id experimentum tanti momenti esse ut proverbiale malum Newtonense.

Ita octo muribus in laboratorio viventibus a Calhoun collegisque eius datae sunt omnes condiciones ad vitam prosperam agendam: copia escae sine limite, satis magnum spatium habitandi (mille metrorum quadratorum), nulli praedatores sibi imminentes. Primum numerus murum celeriter crevit, usque circiter ducentos, sed postea deminui coepit ad... exstinctionem omnium animalium (totum experimentum durabat quattuor annos). Experimentum ter vel quater repetitum est cum muribus rattisque, semper cum eodem effectu.  

Calhoun observavit iam, cum numerus murum 150 attigisset, incipere inter eos pugnas horribiles, ulla huius rei notabili causa. Rebus ita stantibus cura matrum de parvulis vero difficilis facta est, at saepius saepiusque parvuli, una cum adultis, a propinquis sui necabantur. Multum degenerasse quoque mores reproducendi, ut adoratio feminarum a maribus, copulatio, constructio nidorum; etiam ordo "socialis" (duces gregum contra mures iis subordinati) in pessum ivit.

Conclusionem experimenti esse: luxuriam animalibus nocere. At homo quoque animal est, ut iam Aristoteles docebat.

"Bella throni" adiuvant oeconomiam Croatiae

Proxime praeterito anno, id est AD 2014, Croatiam visitaverunt maximus numerus peregrinatorum extraneorum – 11,62 miliones, dum anno 2013 – 10,95 mln. Qui peregrinatores emptiones in hac terra fecerunt valoris 7,4 miliardi US-dolariorum – idem ut optimo adhuc omnium anno 2008, ultimo scilicet ante crisin fiscalem.

Secundum novissimas aestimationes regiminis, res peregrinatoria generat 17,2% productus domestici huius terrae. Nihilominus, oeconomia Croatiae adhuc valde laborat effectu crisis internationalis et anno 2014 decrevit passu 0,4% (ab inintio autem crisi tots 12%; demum hoc anno, sc. 2015, incrementum parvum oeconomiae primum post annum 2008 exspectatur).

Multi putant maiorem numerum peregrinatorum Croatiam in itineribus petentium esse effectum pelliculae serialis "Bella throni" (Game of Thrones) secundum libros Georgii R. R. Martin. Haec pellicula enim magna ex parte in Croatia facitur: in insula Hvar, hortis nationalibus Krka necon in urbibus veteribus Spalatum, Sebenicum et Ragusa – haec imitatur Portum Regis (King's Landing) fabulae Martinianae. Praesertim Ragusa quoque (Croatice Dubrovnik) maximum incrementum visitationum peregrinatorum observat – anno 2014 totis 13 %.

Magistratus Ragusae necnon regimen Croatiae sperant pelliculam "Bella throni" – cuius quinta pars modo in lucem edita est – eundem effectum in oeconomia huius terrae habituram ut cinema "Dominus anulorum" (secundum librum Iohanni Ronald Reuel Tolkien) habuit in Nova Zelandia (ibi enim "Dominus anulorum" fabricatus est), ubi annos 2000-2006 numerus peregrinatorum maior factus est quadragenis centesimis (40%). 

De verbis amandi apud Americanos Romanosque

Mater Margaritae, quae Cracovia Baltimoriam ante multos annos migraverat, postquam filiam in nova terra habitantem visitavit necnon semianno ipsa Baltimoriae (aut rectius in suburbio Baltimoriano) degebat, a me rogata, cum iam Cracoviae reducta esset:

- Quibus rebus maxime in America mirata es?

Respondit:

- Tribus. Res prima, quod tam multos nigricolores in viis habent. Secunda, quod panem bonum (sc. nostrum, secalinum) non habent. Tertia, quod... tam saepe verbo 'amare' utuntur.

Primas duas plus minusve exspectavi, ob tertiam tamen obstupui. Sed, postquam causam explanavit mater Margaritae, inveni eam recte putare. Americani enim – fortasse Angli quoque, nescio – verbo 'amare' (to love) fruuntur in casibus, ubi nos, Poloni et alii Slavi, 'placere', 'cordi esse', 'delectari', 'oblectari', sed nullo modo 'amare' adhiberemus. Apud nos enim amare potes aut quem futuis – maritum/uxorem, amatorem/amatricem, aut propinquos tuos, ut parentes, filii, soror vel frater, aut deinde Deum vel patriam. Americani autem "amant" multo plures pluraque. Exempli gratia, dixit mater Margaritae se obstupuisse uno die, cum vicina mulier ei dixisset se Margaritam, puellam tam iucundam, semper risu plenam... amare. Sed illa dicere tantum voluit sibi cordi esse tempus una cum Margarita terere (ambae tabernas cerevisiarias Baltimoriae una diebus Saturni vespero visitare solebant), fabulas de itineribus Margaritae (nam fuerat haec peregrinator pertinax, circiter sexaginta civitates visitaverat) necnon iocos eius auscultare. Nihil tamen "sexuale" inter ambas – ut, verbum amandi audiens, suspicata est primum mater, Margarita, ut ita dicam, "valde heterosexualiter" se gerente.

Sed scripta Romanorum legens inveni eos quoque verbo 'amare' sensu largiore utebantur. Ut ex. gr. amat ianua limen apud Horatium (sensu: ianua clausa manet), aut Vergilianum ama litus! (sensu: naviga propius litori!). Accedit quod apud Romanos verbum 'amare' aemulatorem in 'diligere' sibi habuit, neque finis inter ambo - mihi saltem – certa videtur.

Quod tamen Americani hodie faciunt, nos, Europaei cras facturi sumus. Ita Polona lingua iam coepimus uti constructione 'amari' cum infinitivo, adhuc omnino ignota. Ex. gr. dicimus amo piscari pro (valde) placet mihi piscari. Qua nova constructione linguistica adhuc abhorreo, sed post nonnullos annos fortasse et ipse eam in lingua cotidiana adhibebo. Nam tempora mutantur et loquela mutatur in illis. 

Nuntii breves "Ephemeridis" praeteritae septimanae

Decrevi hic plus minusve septimanatim nuntios breves divulgare, quos cottidie pro "Ephemeride" scribo, nonnullis rebus additis. Ecce prima pars, nuntii scilicet, quos a die 2 Apr. lectoribus preaebebam, modo postquam nuntius tristis mihi allatus erat redactorem Herimannum Novocomensem (Ermanno Pizzotti) moriturum esse (mortuus est duobus diebus postea, 4 Apr.):  

Primum post 58 annos sermones mutuos – occasione Summitatis Pan-Americanae Panamapoli habitae – habuerunt praeses USA Barack Obama necnon dux communisticae Cubae Raoul Castro. Dixerunt se sperare id finem "belli frigidi" inter ambas terras fore. Ultima praeterita vice convenerunt anno 1956, etiam tempore Summitatis Pan-Americanae, praesides Dwight Eisenwhower et Fulgencio Batista – hunc tribus annis postea rebellatores deiecerunt Fidelis Castro.

Iudices Aegyptiaci capite damnaverunt ducem Fraternitatis Musulmanae, Muhammad Badi, necnon 13 sui socios propter instigationem tumultus populi post eversionem anno 2013 regiminis Muhammadi Mursi, quo tumultu nonnulla dena hominum mortui tunc sunt. 36 alii actuosi Fraternitatis usque mortem in carcere manebunt.

Si sanctiones oeconomicae contra Iraniam ablatae sunt, pretium petrolei vilius fiet 15 dolaribus per dolium - aestimat US-Americana Agentura Nuntiorum Energeticorum.

Rumor fert fures ignotos furatos die 3 Apr. ex apotheca Londinensi Hatton Garden Safe Deposit Ltd., ubi omnes fere negotiationes gemmariae huius urbis suas gemmas tenent, gemmata valoris 300 mln USD. Quod si verum sit, fiat maximum furtum omnium temporum.

Ob havariam systematis distributivi in Oris Atlanticis USAe, sine electricitate manent Domus Alba, Capitolium, Ministeria Rerum Externarum necnon Iustitiae. Causam havariae non esse ictum tromocraticum, asseverant magistratus.

Mortua est 116 annorum US-Americana Getrude Weaver, maxima natu omnium hominum mundi, postquam ante septimanam mortua erat Misako Okawa, Japona 117 annos nata. Domina Weaver marito nubit anno 1915; quattuor filios filiasve habuerunt, quorum solus unus filius vivus remanet, vir hodie 93 annorum.

Vitam fere 1.500 profugarum ex Libya Italiam parvis navibus cymbisque petentium servaverunt ultimis diebus agmina custodiae maritimae Italorum.

Irania nolit vicinis suis neque aliis gentibus regionis Proximi Orientis nocere – affirmavit minister rerum exterarum Persarum, Mohammad Zarif, ita commentatus pactum cum sex maxime valentibus in orbe civitatibus (USA, Britannia, Gallia, Russia et Sinae) initialiter contractum de programmate nucleari Iraniae.

Saltem 147 homines necati sunt in ictibus tromocratarum contra campum universitatis urbis Garissa in Kenia. Ictus perfecit, ut ipse nuntiat, grex islamistarum Somalensium Ash-Shabad. Sors 500 hominum, qui loco ictuum quoque aderant, ignoratur. Omnes 147 victimas christianos esse, studentibus musulmanae fidei tromocratas videlicet parsisse.

Rebellatores motus Huthi siitarum pervenerunt in mediam urbem Aden atque adire conantur palatium praesidentis Jemeni, Abd ar-Rab Mansur al-Hadi. Cui auxilia afferre conantur milites Aegyptii necnon Arabia Saudiana.

Inventa est altera capsula nigra aeronavis Airbus A320 societatis aeriae Germanwings, quae ante novem dies collisa est in Alpibus Gallorum. Ceterum nuntiatum est a pathologis in loco calamitatis inventa esse "150 specimina DNA".

De Russicis daemonibus Cassubianorum

Ignotum remanet, cur in pantheo Cassubianorum – gentis parvae Slavicae, quae in Polonis oris Maris Baltici habitat[1] – tribus daemonibus haud parvi momenti nomina Russica adsint:

- Jiwan (quasi ab Ivano Terribili, imperatore Russiae praeclaro XVI saeculi)

- Nikołaj (i.e. Nicolaus, nomen populare virorum in Russia, Polonice autem Mikołaj, per M initiale scriptum)

- Máłniá (ita et Cassubi et Russi fulgetra minime tonantia, i.e. tacita, nuncupant).

Haec nomina sine dubio ad linguam Russicam, non Polonam, spectant, at Cassubia numquam sub dictione Russorum manebat!

Numquam, praeter duas vel tres vices, cum breviter agmina Russorum in terra Cassubiana bella gerebant.

Prima vice, occasione obsidionis Gedani anno 1734, cum Russi cum sociis suis inter nostrates expulissent Varsovia regem parlamento nobilium Polonorum electum, Stanislaum Leszczyński[2], qui hic, Gedani in portu, ultimum propugnaculum habuit.

Altera vice, anno 1813, cum exercitum Napoleonis, modo Russiam invadentem, agmina Russica in occidentem pellerent.

Tertia vice, anno 1945, Hitlerianis a militibus Sovieticis victis (tunc tamen mythi iam non a populo creabantur; aut fortasse?).

Fieri potest ut tam male se erga cives milites Russi - una aut pluribus harum occasionum – gessissent, ut memoria gentis quasi daemones mali usque nuper tenerentur. Nam etiam abhinc ante quinquaginta vel sexaginta annos aviae Cassubianae solebant nepotibus parvis fabulas narrare de crudelibus Jiwanibus aut Nikołais, nisi de Máłniis de caelo imminentibus pueris puellisque, qui quaeque parentibus minime parerent.

---

[1] De quibus daemonibus mense Novembri anni 2012 hic ter narrabam.

[2] Qui, in fine vitae dux Lotharingiae, magis notus est in orbe terrarum ut inventor crustuli babà cum rhomio (Gallice: babà au rhum).

De erroribus maximis negotiatorum

Modo legi biographiam musici US-Americani Jerry Lee Lewis a quodam scriptore Rick Bragg scriptam. Ubi dicitur Elvim Presley, cum auditus primum erat, anno scilicet 1951, in urbe Nashville civitatis Tennesssee, a peritis odei Grand Ole Opry (quod tunc et postea maximi momenti programma radiophonicum erat musicae popularis), ab istis peritis monitum esse, ne porro canere conaretur ac melius in pristinam sui professionem, id est autoplaustri gubernatoris, reveniret.

Similem casum erroris – id est rem maximi valoris a priori spernendi – ipse novi. Amicus enim meus Adam fuit negotiator (=businessman, melius nomen Latinum ignoro) necnon unus trium conditorum praesesque domus editoriae maximi in Polonia momenti, nomine WAB. Cui anno, ni fallor, 1999 quaedam domus editoria Britannica litteras misit, rogans, utrum vellent WAB-iani iura a se emere ad imprimandum (in Polonia scilicet, Polonice) seriem librorum parum notae scriptricis Anglicae. Adam legit nonnullas huius auctricis paginas ac decrevit validitatem librorum eius flocci quidem non esse; iura imprimandi ita non emerunt. Nomen scriptoris-feminae erat J.K. Rowling ac series ad emendum praebita inscibatur "Harry Potter". Quae iura alia officina editoria Polona emit – nomine Media Rodzina, quae, licet non oeconomice optima – mea quidem sententia – saepe consilia ii capiant – propter hanc solam emptionem usque hodie in luxuria maxima vivit.

Ceterum satis magnam pecuniam sibi nihilominus Adam noster collocavit, cuius ope nunc, cum homo 51 annorum iam quasi rude donatus est, nihil agere debet at tempus terit praesertim navi velifera in maribus meridionalibus navigando (ter me inter nautas habuit).

Verisimile est, ut ego eadem consilia de J.K. Rowling imprimando caperem, nam viginti circiter paginis libri cuiusdam Potterianae a me – instante amica - lectis, puto hanc fabulam homini sapienti lectu non dignam esse at multo malo fabulas Grimmianas. Sed de gustibus...

De duobus certaminibus Europaeorum

Modo in situ interretiali, quem Nemo Oudeis – Americanus Floridensis – curat, legi eius iocosam aestimationem certaminis Eurovisionis:

http://nemo-nusquam.blogspot.com/2015/03/de-elegantia-europa-novissima.html

Iocosam atque aculeatam, nam cum dicit "Singulis annis Americani summo studio exspectant summum certamen elegantiarum, quod Eurovisio dicitur: nam inde discimus quid sit elegans, quid urbanum, quid in pretio habendum", non possum credere eum serio istud festum plebei gustus putare aliquid cum elegantia commercii habere..

Utcumque res sese habent, iucunde est mihi, Europaeo novo – nam usque 1989 annum non in Europa, sed in continente, cui nomen Sovietia, vitam, una cum aliis Polonis, Bulgaris, Bohemis etc., degebam – noscere quomodo res Europaeas videant non-Europaei, imprimis US-Americani, qui bis (1918, 1945) Europam servaverunt cum nos in rebus nostris nimis intricatis haereremus.

Cum legerem symbolam Neminis, in mentem mihi venit memoria amicae ac fututricis meae Americanae, nomine Melissa, quacum una habitabamus Moscoviae annos 1995-96. Tunc, memini, certamen Europae pedifolii agebatur – res, quae mihi tanti plus minusve momenti est ut ipsa Eurovisio, sed cum Melissam introducere volui in sacram Europaeis disciplinam pedifolii, decrevi me una cum ea nonnulla certamina in televisione spectaturum.

Iam omnino non memini, ubi gentium certamen haberetur, neque quis victorem evaserit (Germani?), sed duas observationes Melissae, quae antea nihil fere de pedifolle Europaeo (Anglice soccer) sciverat bene memoria teneo. Quae sunt:

1) certamina haec similia ei videbantur pugnis mediaevalibus equitum, cum hymnis in intio cantatis etc. (haec opinio auri meae novo-Europaeae certe placebat)

2) in America talia certamina nullo modo civibus placitum iri.

- Cur? – rogavi aliquantulum stupefactus.

- Nam id fieri apus nos non posse, ut spectatores per sesquihoram certamen spectent at res sine ullo effectu finiatur.  

Recte dixit! Saepe enim fit ut certaminis pedifolii effectum esse 0:0, aut 1:1, aut 2:2 (pessimum esse certe primum horum, nam neque victor evadat, neque ullus singulus ictus portam intret.

In disciplinis follicis Americanorum id numquam fit. In pedifolio Americano (Ang. football) effectus certaminum sunt ex. gr. 31:17, 24:20, 26:10, in bascaudarum lusu etiam maiores. 

Quod Melissa chrysostoma commentata est verbis:

Vos, Europaei, ludum initialem amatis, nos ipsam fututionem.

Cui sententiae tamen ipsa, sui actu et habitu, valde contradicebat, nam ambo Amoris stadia ei sine dubio placebant.

Ermanno Pizzotti mortuus est

Post decem ergo fere annos heri denuo redactor "Ephemeridis" factus sum. At, novo munere fungens, symbolam hodie divulgavi, quam numquam scribere vellem:

Die Parasceves mane mortuus est in nosocomio Novocomensi redactor "Ephemeridis" Ermanno Pizzotti, sive Herimannus Novocomensis, natus AD 1956. "Ephemeridi" se adiunxit mox postquam condita erat et abhinc – annos scilicet 2005-2015 – maximam partem laboris diurnariae pro nostris actis perficiebat; de facto moderator "Ephemeridis" erat. Ita ope Herimanni "Varsoviae nata" re vera vixit imprimis in urbe amborum Pliniorum; nunc, die lugubri, Varsoviam revertitur.

Herimannus, quoad ab ipso didici, iam ut adulescens voluit se litteris Latinis dedere, sed timebat hac professione lucrum sibi suique futurae familiae non satis amplum se comparaturum, decrevit ergo arti chimicae studere ac curriculo universitario completo munere chimici fungebatur. Ultimos haud paucos annos munus ei erat apud magistratus Lombardiae, pro quibus puritatem aquae in rivulis lacubusque huius regionis curabat. Semper memoria tenebo diem, cum me in locum sui laboris adduxit et introduxit collegis, quibuscum amicitia vera iungebatur – multoties et tunc et postea ab amicis nostris mutuis, necnon hominibus qui casu tantum ac breviter eum cognoverant, audivi laudem urbanitatis atque amicabilitatis Herimanni.

Memini quoque fabularum eius de sui pueritia necnon historiarum de vita parentium avorumque in regione rustica Alpium, de moribus monticolarum, inter quos erat quoque mos ille incredibilis die Sanctorum Domini (kalendis Novembris) noctu in fenestris aedium panem animis mortuorum ad vescendum relinquere. Tunc nescivi certo me tam cito ipsum amicum inter mortuos habere...

Nimis iuvenis, nimisque vita plenus erat ut moreretur, sed de voluntate Dei non est disputandum. Ante fere duos abhinc annos cancro lymphatico laborare coepit, licet usque fere ultimum diem speraverit se hunc morbum superaturum.

Reliquit post se filium 18 annorum, Andream, qui puer adhortatu patris satis bene sermonem Latinum didicit necnon litteris Graecis studet. Spero, ut nobis uno die scripta sua praebere incipiat. In prole enim et in memoria posteritatis mortui vivimus.

Vale Herimanne, amice carissime!

Homo homini non vero lupus

Paroemias Latinas investigando in duas incidi, quarum significationem originalem inopinater aliam inveni quam hodierna.

Inspiciamus hanc locutionem:

Cave ab homine unius libri.

Nam semper putabam eam commonere contra "fundamentalistas", id est homines unam tantum doctrinam honorantes, aliasque a priori spernentes. Repperi autem primum nobis notum huius proverbii usum esse apud... Thomam Aquinam, hominem ergo maxime christianum, qui, exspectares, Bibliae Sacrae locum speciale inter alios libros ex definitione attribueret (putant quoque sanctum Augustinum simili sensu, licet aliis verbis, sententiam protulisse, sed ubi... non iniveni). Nam sunt christiani, una cum iudaeis musulmanisque "homines libri" (Arabice Ahl al- Kitâb), quamvis unicuique horum alius sit HIC liber, etiam si meminimus christianos in aestimatione quoque habere Vetus Testamentum. Minime exspectarem ergo neque Doctorem Angelicum nec Episcopum Hipponensem tam acriter contra doctinam unius libri reclamare!

Suspicio haec iustissimam fuisse se praebuit. Nam primum id proverbium significabat – ut hic et illic per interrete lego - theologos christianos timuisse tantum homines bene unius doctrinae vel artis educatos (ergo unius rei peritos), minime autem "helluones librorum", qui de omnibus rebus discputare possent, de ulla tamen cum vera sapientia.

Mihi tamen, ut aperte dicam, magis helluones librorum (etiam cum paululum insaniant), quam rigidi doctores unius rei periti placent. Sed de gustibus...

Alteram paroemiarum, quae significationem temporis lapsu mutaverint, esse bene omnibus notum Plautianum:

Homo homini lupus.

Nam, "Asinariam" intuens inveni huius locutionis *contextum*, id est plenum in sententia originali usum:

Lupus est homo homini, non homo, quom qualis sit non novit.

Qua dictione sine dubio non lupinam (id est praedatoriam, avaram, fortasse, ut aliam bestiam adducam, accipitrinam) naturam hominis castigat auctor, sed illustrat ea "metum rei ignotae" (quod nescimus, timemus). Postquam scilicet homo ille magis nobis notus factus erit, non lupus, sed homo videbitur.

Iuvat ergo fontes proverbiorum investigare, ut discamus nos iis... non sensu prisco uti. 

Qua parte corporis latrabat Scylla?

Nuper in foro interretiali Gregis Latine Loquentium (GLL) commercium epistularum habuimus, me instigante, de Scylla – monstro isto Graecorum Italorumque, quae hodie dicitur mutatam esse in formam rupis ac ut rupes remanere in litore Brutii (hodiernae Calabriae):

Iam longe enim antea movit me versus Catulli (60, 2), qui est:

Aut Scylla latrans infima inguinum parte...

Agiturne hic de monstro femineo inquine, vulva scilicet, latrante? Si ita, quanta vis imaginationis! Res tamen non tam simplex esse videtur, aliis locis de Scylla narrantibus investigatis.

Vergilianas enim eclogas nuper legens repperi (6, 75 eqs) haec:

Quid loquar aut Scyllam Nisi, quam fama secuta est

candida succinctam latrantibus inguina monstris

Dulichias uexasse rates, et gurgite in alto,

a, timidos nautas canibus lacerasse marinis...

Auxiliis sodalium GLL adiutus didici "in libro Pseudo-Apollodori et Pseudo-Hygini mentionem factam esse canum inguinibus illi monstro coniunctorum et in crateribus Graecis tales imagines pingebantur, quales verbis poetarum Romanorum ostendebantur" (Iohannes, sodalis, ni fallor, Germanus, scripsit).

Thomas Coloniensis citavit explanationem etymologicam ipsius Homeri, qui de Skylla dicebat (Odyssea 12, 85-86):

ἔνθα δ' ἐνὶ Σκύλλη ναίει δεινὸν λελακυῖα.

τῆς ἦ τοι φωνὴ μὲν ὅση σκύλακος νεογιλλῆς

γίνεται

(Ibi habitat Skylla vehementer latrans,

Cui est vox velut catulae [skylax] modo genitae)

Sed, ut scimus hodie, tales etymologias a veteribus factas, quae imprimis ad similitatem sonorum spectarent, omnes fere falsas esse. Fieri ergo potest, ut Skylla nihil primum cum catulis (skylakes) communi habuerit, postea tamen propter falsam etymologiam iis iuncta est. Utcumque res sese habent, picta est in crateribus Graecis cum capitibus canum loco sui inguinis:

quibus capitibus verisimiliter, non vulva latraret. Scribit Thomas: "Scyllae abdomen (quod est idem fere ac 'Scyllae inguina') formatum erat ex sex canibus. Inde ergo latratus".

Accedit, mea saltem sententia, quod canes marini nuncupabantur monstra in mari habitantia, quibus hodie nomen Linnaeanum Selachimorpha (Anglice sharks). Fortasse - rebus ita stantibus – domina horum canum marinorum Scylla fuisset, et hi, non directe illa, lacerare solebant, ipsius iussu, naufragas (canibus lacerasse marinis)?

Remanebit nobis ita Scylla, aliqua saltem e parte, porro aenigma.

Ceterum mixta est apud Vergilium – necon, ut incdicat sodalis Thomas, Propertium – Scylla-monstrum cum alia mythologica Scylla, filia scilicet regis Nisi Megarensis.

Insuper... non puto Scyllam prolem post se reliquisse, tam audace fututore, ut inguen caninum adiret, sine dubio absente. Hac "Freudianica" ratione ducti nonnulli commentatores mythorum putabant eam primum nympham pulcherrimam fuisse, a deo marino Glauco amatam, sed a sibi invidiosa Circe vi magica in monstrum mutatam, ne eam porro Glaucus visitaret.