Adesse fabulam Murakamianam, cuius tituli iam memor non sum, ubi vir plus minusve iuvenis, ab amatrice (si bene memini) relictus, domo exit et temere vagatur per urbes Iaponicas, novos novosque amicos in unoquoque loco inveniens, viros ac mulieres vero speciales.
Similiter nunc mecum res se habent, licet non sim porro "vir plus minusve iuvenis". A die 23 IX, cum ab "uxore" domo nostra deportatus sum, conveni permultos homines mihi ignotos, in multis locis, antea aut omnino aut vix umquam a me frequentatis. Difficultas in eo esse: hi omnes "amici amicaeve" sunt mihi dati ad quinque vel decem minutas, deinde evanescunt; dum "uxor" quattuor annos manserat.
Sunt sicut personae theatrales confectae - ut scripist in libro "Tabernae cum cinnamomo" Bruno Schulz - ad unum tantum actum, unum singulum gestum in scaena agendum. Rogo aliquem, utrum ex. gr. equiria amet, at vir iam evanuit, apparet autem alius, qui ait certe, se amare, non equiria tamen, sed cursuram robotorum-camelorum (sunt taliae cursurae in praedivitibus terris Arabicis). Conversatio balbutiens quasi continuatur, mutantur tamen collocutores. Hi omnes apparent in vita mea ad parvulum temporis momentum, etiam puellae novae, ut haec novissima, actuosa societatis Greenpeace - a quibus, ut omnibus nebulonibus sinistrae partis, normaliter abhorreo.
Ipsae cauponae mutantur. Nuper hic scripsi de thermopolio "Oculus ad oculum", quo cum cane ambulare solebam, olim ad Prosecco, nunc ad potionem zingiberianam bibendam; iam clausa est haec caupona propter causas quasdam legales. Taberna autem prope aedem matris meae caffearia seu potius thearia-herbaria, nomine "Herbipolium", clausum iri fine mensis Februarii, nam non satis emptores huc adveniant. Re vera, tempore meae ibi fere cotidianae visitationis solus in taberna maneo, praeter canem meam et tabernae possestricem aliquantulum iam provectae aetatis, quacum libenter colloquor de rebus omnibus et nonnullis aliis.
Spem aliquam pono in novo aperta taberna caffearia in compito viarum Popularis et Inferioris; cogito quoque cordialiter de caupona AA, de qua heri hic scripsi, sed hanc esse procul a me, in media urbe - ceterum nescio, utrum cum cane eam intrare possim; rogare debeo.
Deus habet fortasse aliqua erga me consilia, nova mihi destinata loca (possimo in casu, in coemeterio), fortasse quoque novos amicos amicasque. Sors quaedam nova me sine dubio rapiet, nescio tamen quando: post annum?, duos?, aut fortasse iam ut cattulus insidiatur in limine domus. Patienter mihi esse exspectandum.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz