Cum cane mea ambulando incidimus in mulierem haud impulchram cane suo stipatam. Canes nostri ambo statim ludere secum coeperunt. Id mulier passa est spatio 15 fortasse secundarum, deinde ad canem suum vocat:
- Elmo, Elmo!
Ego ad mulierem (nam volui eam longius mecum manere):
- Elmo? Nomen rarum. A sancto datum? [De quo sancto ceterum nihil sciebam praeter ignes s. Elmi, a nautis in antemnis navium interdum conspectos, qui ignes saepe gemini a Romanis, ni fallor, nuncupabantur nomine Castoris & Pollucis. Nunc, gratia machinae Googleanae, inveni eum sactum Erasmum Formiensem fuisse.]
- Minime. E "Via Sesamina" - dixit abiitque, sine etiam "vale" ad me dicto.
Televisorium, puto, est mihi emendum.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz