piątek, 8 czerwca 2012

Quomodo vegetarianus esse desierim

Etiam ego, hodie, ut dixi, bovinae crudae (=incoctae) delectator, olim homo vegetarianus fui. Puer enim quindecim annos natus decrevi – partim propter regulas buddhistarum, tunc mihi alicuius momenti – me porro carnem animalium non comesurum. Per quattuor fere annos a carne ulla re vera abhorrebam, donec anno 1985 una cum matre ad amicum eius visitandum iter Vindobonense fecimus. Quod erat primum meum iter trans “aulaeum ferreum”, primum scilicet cum terram occidentalem, i.e. regimini communistico Sovietorum eorumve sociorum non subiectam, meis propriis oculis viderem. Certe, ut iuvenis civis Poloniae communisticae pecuniam fere nullam mecum habebam neque vero multo melius se in hoc respectu habebat mater mea, sed amicus matris, de pauperia nostra sciens, in habitationem suam alteram (quod ad tempus morationis nostrae solis nobis reliquit) hostes suos adducens, dixit: Potestis uti omnibus rebus, quas in culina frigidariove invenietis. Oro, ut ita faciatis, nam aliter has omnes res, mihi nimias, ut sordes eicere debebo.
Verbis eius, urbanitate tam plenis, valde gavisus eram, donec frigidarium (hero nostro iam absente) aperui: more vetero Germanorum/Austrorum plenum frigidarium erat solis fere botulis, tomaculis, lucanicis aliove genere carnis! Rebus ita stantibus decrevi dispensationem sive laxamentum morum ad escam spectantium mihi ad tempus itineris (i.e. unius septimanae) daturum. Ita feci et per totam hanc septimanam sola fere carne vescebar. At postea, in Poloniam reductus, iam in regulam vegetarianam redire (licet nonnullies conatus sim) minime valui.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz