Praeconium in interreti vidi monstrans imaginem faciei
felicis viri adhuc iuvenis, subscriptum plus minusve ita: Si vis ut homo 35 annorum 11 linguis loqui, nomen tuum da scholae linguisticae...
Undecim linguis? Immo tot quot avus meus Ignatius (quem numquam
in persona vidi, nam longe ante natum meum mortuus erat), agricola pauper
regionis Cracoviensis, dicitur locutum esse. Quomodo undecim linguas ruri
didicit? Si vera est fabula (nam pater meus non solum veras narrabat), facillime:
ut iuvenis stipendia meruit in multi-nationali exercitu Caesaris
Austro-Hungariae Francisci Iosephi II. Deinde, in primo bello mundano a Russis
captus, in captivitate nonnullos annos degebat inter viros variarum gentium.
Puto idem fieri posse in carcere in terris cum multis immigrantibus.
Ergo fortasse loco scholae magna pecunia adeundae melius est ad linguas
discendas crimen quoddam facere?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz