Heri versum de scarabeis e libro Buschiano citavi, nunc cogito de "scarabeis", qui noctu potiuntur culina habitaculi matris meae - ubi et ego nunc, de domo ab uxore propter alcoholismum pulsus, habito.
Dico certe de blattis (Anglice cockroaches) qui diu, atque noctu, donec lumen lampadis sentiant, latent, sed statim postquam lampas extinguitur, venationes suas nocturnas incipiunt. Nihil contra eos efficitur - verisimiliter necatores periti (professionales) blattarum sunt mihi in domum matris vocandi.
Quod in mentem adduxit memoriam diarii cuiusdam olim a me lecti. Erat narratio e tempore alterius belli mundani cuiusdam photographi (sive artificis imaginibus luce imprimendis, nominis certe non memini), qui in vico prope oppidum Kobryń regionis Silvanae (vulgo Polesie) tunc Poloniae, nunc Rutheniae Albae (Belorussiae) degebat. Annis 1941-44 regio haec a militibus Germanicis occupabatur. Quorum tamen agmen nimis parvum erat, ergo una cum occasu Solis autocinetis militaribus vecti agmen militum oppidum Kobryń ad pernoctandum petebant. Tunc e silva vicum intrare solebant bellatores clandestini Sovietici, qui in permultis huius regionis paludibus facile ab oculis Germanorum latere potuerunt. Mox post ortum Solis Germani milites vicum repetebant - tunc bellatores Sovietici iam in silvis palustribus latebant.
Ita diu in hoc vico Germani, noctu autem Sovietici regnabant. Hi et illi accusabant incolas de collaboratione cum sui hostibus - Germani sc. de opibus (ut imprimis esca) bellatoribus clandestinis datis, Sovietici autem de collaboratione cum occupatoribus Theodiscis. Rebus ita stantibus vita periculosior periculosiorque auctori huius diarii videbatur, fugam ergo in oppidum Kobryń uno die fecit.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz